Art. 21a.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze
1. Podmiot, który:
1) w wyniku wykonywania robót geologicznych rozpoznał kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla i udokumentował go w stopniu umożliwiającym sporządzenie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, a także uzyskał decyzję zatwierdzającą dokumentację hydrogeologiczną sporządzoną w celu określonym w art. 90 ust. 1 pkt 2 lit. i oraz decyzję zatwierdzającą dokumentację geologiczno-inżynierską sporządzoną w celu określonym w art. 91 ust. 1 pkt 5 albo
2) zakończył eksploatację złoża węglowodorów albo jego części prowadzoną na podstawie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża albo decyzji inwestycyjnej i w dodatku do dokumentacji geologiczno-inwestycyjnej złoża węglowodorów sporządzonym w związku z zakończeniem eksploatacji złoża albo jego części i rozliczeniem ich zasobów przewidział wykorzystanie złoża albo jego części do podziemnego składowania dwutlenku węgla, z zastrzeżeniem uzyskania decyzji zatwierdzającej dokumentację hydrogeologiczną sporządzoną w celu określonym w art. 90 ust. 1 pkt 2 lit. i oraz decyzji zatwierdzającej dokumentację geologiczno-inżynierską sporządzoną w celu określonym w art. 91 ust. 1 pkt 5
– ma wyłączne prawo wystąpić z wnioskiem o udzielenie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla w przestrzeni, o której mowa w pkt 1 albo 2.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wygasa z upływem 5 lat od dnia:
1) doręczenia decyzji zatwierdzającej ostatnią dokumentację geologiczną sporządzoną na potrzeby kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
2) doręczenia decyzji zatwierdzającej dodatek do dokumentacji geologiczno inwestycyjnej złoża węglowodorów sporządzony w związku z zakończeniem eksploatacji tego złoża albo jego części i rozliczeniem ich zasobów w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.