Art. 67.
Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo czekowe
Prawo miejsca płatności czeku określa:
1) czy czek może być płatny tylko za okazaniem, czy też może być płatny w pewien czas po okazaniu oraz jakie są skutki umieszczenia w czeku późniejszej daty wystawienia;
2) termin do przedstawienia;
3) czy czek może być przyjęty, certyfikowany, potwierdzony lub wizowany oraz jakie są skutki tych oświadczeń;
4) czy posiadacz może żądać zapłaty częściowej oraz czy jest zobowiązany do jej przyjęcia;
5) czy czek może być zakreślony albo zaopatrzony zastrzeżeniem „przelać na rachunek” lub innem równoznacznem oraz jakie są skutki tych oświadczeń;
6) czy posiadacz ma szczególne prawa do pokrycia oraz jaki jest ich charakter;
7) czy wystawca może czek odwołać lub sprzeciwić się jego zapłacie;
8) jakie środki należy przedsięwziąć w razie zaginięcia lub kradzieży czeku;
9) czy protest lub równoznaczne stwierdzenie jest potrzebne do zachowania prawa zwrotnego poszukiwania przeciw indosantom, wystawcy oraz innym zobowiązanym.