Art. 31a.
Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach
1. Rzecz ruchoma o wartości historycznej, artystycznej lub naukowej wypożyczana z zagranicy na wystawę czasową organizowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „rzeczą ruchomą”, może zostać objęta ochroną prawną, jeżeli:
1) jej przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej leży w interesie publicznym;
2) nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) jej przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zgodny z prawem;
4) nie została wywieziona z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezgodnie z prawem;
5) zorganizowanie wystawy czasowej bez objęcia tej rzeczy ochroną prawną nie byłoby możliwe lub skutkowałoby nieproporcjonalnie wysokimi kosztami jej wystawienia w stosunku do kosztów zorganizowania wystawy;
6) wystawa czasowa będzie organizowana przez:
a) instytucję kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej lub
b) muzeum niebędące instytucją kultury, wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 5b ust. 1
– zwane dalej „organizatorem wystawy”.
2. Ochrona prawna rzeczy ruchomej obejmuje okres nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia jej wwiezienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Ochrona prawna rzeczy ruchomej ustaje:
1) gdy upłynął okres, w jakim rzecz ruchoma była objęta ochroną prawną, określony w ewidencji, o której mowa w art. 31e ust. 1;
2) z dniem wywiezienia rzeczy ruchomej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) jeżeli rzecz ruchoma nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4.
4. Ochrona prawna rzeczy ruchomej ustaje z mocą od dnia jej wwiezienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy rzecz ruchoma objęta ochroną prawną nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4.
5. Rzecz ruchoma objęta ochroną prawną nie podlega:
1) zajęciu w celu zabezpieczenia w postępowaniu cywilnym i administracyjnym;
2) egzekucji w sądowym i administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym;
3) zajęciu w celu zabezpieczenia kar majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym oraz roszczeń o naprawienie szkody w postępowaniu karnym.