Art. 18.
Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o tachografach
1. Oprócz prowadzenia działalności zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 165/2014 i aktów wykonawczych do tego rozporządzenia podmiot posiadający zezwolenie jest obowiązany:
1) instalować tachograf posiadający świadectwo homologacji typu;
2) nie dopuszczać do użytkowania, przy zachowaniu należytej staranności, nieprawidłowo działającego tachografu;
3) posiadać urządzenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, oraz zapewnić technikom warsztatu dostęp do tych urządzeń;
4) zapewnić zatrudnionym przez siebie technikom warsztatu udział w okresowych szkoleniach, o których mowa w art. 32 ust. 1, a w przypadku osoby fizycznej posiadającej jednocześnie zezwolenie i certyfikat technika warsztatu – uczestniczyć w tych szkoleniach;
5) posiadać opis procedur, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2, i stosować te procedury;
6) posiadać dokumentację umożliwiającą stwierdzenie zgodności instalowanych lub sprawdzanych tachografów z homologowanym typem oraz wymaganiami, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 165/2014 i aktach wykonawczych do tego rozporządzenia;
7) prowadzić dokumentację wykonywanych czynności w zakresie posiadanego zezwolenia;
8) zapewnić wykonywanie instalacji, sprawdzania, przeglądu lub naprawy tachografów analogowych lub cyfrowych wyłącznie przez technika warsztatu;
9) nie podejmować działalności, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6;
10) prowadzić działalność w sposób niezależny i bezstronny w stosunku do podmiotów, na rzecz których świadczy usługi;
11) nie prowadzić działalności zawodowej, która mogłaby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu tachografów, zdefiniowanego w dodatku 10 załącznika 1B do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 oraz załączniku 1C do rozporządzenia (UE) 2016/799;
12) umożliwiać przeprowadzenie audytu lub kontroli.
2. Urządzenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, spełniają wymagania niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności objętych zakresem zezwolenia, potwierdzone dokumentami.
3. Poza spełnianiem obowiązków, o których mowa w ust. 1, podmiot posiadający zezwolenie w zakresie tachografów cyfrowych jest obowiązany:
1) nie udostępniać karty warsztatowej osobom nieuprawnionym i nie używać karty warsztatowej bez udokumentowania faktu jej użycia;
2) przechowywać dane pobrane z tachografu cyfrowego i przekazywać je:
a) podmiotowi wykonującemu przewozy drogowe, będącemu posiadaczem pojazdu objętego obowiązkiem instalacji i użytkowania tego tachografu, za poświadczeniem odbioru tych danych, na jego wniosek, oraz
b) podmiotowi uprawnionemu do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym, na jego żądanie;
3) pobierać dane z tachografu cyfrowego w przypadku, gdy zachodzi zagrożenie ich utraty, a w szczególności w przypadku konieczności naprawy lub wycofania z użytkowania tachografu cyfrowego;
4) przechowywać karty warsztatowe w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osobom nieuprawnionym;
5) używać kart warsztatowych zgodnie z zakresem zezwolenia i wyłącznie w miejscu prowadzenia działalności, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 6;
6) pobierać dane dotyczące każdego użycia karty warsztatowej i przechowywać je w postaci elektronicznej przez okres 4 lat od dnia użycia karty warsztatowej oraz udostępniać je na żądanie Prezesa GUM lub podmiotów uprawnionych do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym.
4. W przypadku stwierdzenia, że dane z tachografu cyfrowego nie mogą być pobrane, podmiot posiadający zezwolenie wydaje podmiotowi, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a, poświadczenie o braku możliwości pobrania danych z tachografu cyfrowego.
5. Dane pobrane z tachografu cyfrowego są przechowywane do czasu ich przekazania podmiotowi, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia ich pobrania, i przekazywane w sposób uniemożliwiający ich utratę oraz dostęp osób nieuprawnionych.
6. Dopuszcza się użycie karty warsztatowej przez technika warsztatu poza miejscem prowadzenia działalności określonym w zezwoleniu, w przypadku kontroli pojazdu przez podmioty uprawnione do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym.
7. Poza spełnianiem obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 3, podmiot posiadający zezwolenie w zakresie przeglądów tachografów jest obowiązany:
1) zapewnić za opłatą przeprowadzenie badań, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, na żądanie i w terminie wyznaczonym przez podmioty uprawnione do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym, przy uwzględnieniu potrzeb kontroli oraz, w miarę możliwości, słusznego interesu podmiotu posiadającego zezwolenie;
2) przechowywać protokoły przeglądów, o których mowa w art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, przez okres 4 lat od dnia sporządzenia danego protokołu i udostępniać je na żądanie Prezesa GUM lub podmiotów uprawnionych do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym.
8. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 7, podmiot posiadający zezwolenie:
1) przechowuje przez okres 4 lat od dnia wykonania czynności;
2) udostępnia, na żądanie, Prezesowi GUM oraz podmiotom uprawnionym do kontroli na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1–4 i 6 ustawy o transporcie drogowym.
9. W przypadku cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 7, oraz protokoły przeglądów, o których mowa w art. 23 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, przekazuje się w terminie 30 dni od dnia zakończenia prowadzenia tej działalności właściwemu terytorialnie organowi administracji miar.