Art. 12.
Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o tachografach
1. Zezwolenie jest wydawane, jeżeli wnioskodawca:
1) złożył wniosek o wydanie zezwolenia spełniający wymagania, o których mowa w art. 11;
2) posiada certyfikat technika warsztatu lub zatrudnia technika warsztatu:
a) w zakresie tachografów analogowych, jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia dotyczy tych tachografów,
b) w zakresie tachografów cyfrowych, jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia dotyczy tych tachografów;
3) posiada urządzenia, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1, odpowiednio w zakresie tachografów analogowych lub cyfrowych;
4) nie był prawomocnie skazany za przestępstwa, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3 lit. a;
5) w okresie 4 lat przed dniem złożenia wniosku o wydanie zezwolenia nie był stroną decyzji:
a) o cofnięciu zezwolenia, z wyłączeniem cofnięcia zezwolenia na podstawie art. 23 pkt 1, lub
b) nakładającej karę pieniężną, o której mowa w art. 51–55;
6) nie jest podmiotem wykonującym przewóz drogowy pojazdem, który jest objęty obowiązkiem instalacji i użytkowania tachografu, w rozumieniu przepisów ustawy o transporcie drogowym, podmiotem zależnym od tego podmiotu, osobą uprawnioną do reprezentacji tego podmiotu oraz nie wykonuje czynności na rzecz tego podmiotu, które mogą powodować powstanie konfliktu interesów polegającego na braku bezstronności i niezależności od tego podmiotu;
7) nie prowadzi działalności zawodowej, która mogłaby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu tachografów, zdefiniowanego w dodatku 10 załącznika 1B do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 oraz załączniku 1C do rozporządzenia (UE) 2016/799;
8) posiada opis procedur, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2.
2. Jeżeli wnioskodawca nie jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 4–6, powinny być spełnione również przez wszystkie osoby uprawnione do reprezentacji wnioskodawcy.