Art. 11.

Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o tachografach

1. Zezwolenie wydaje się na wniosek, który zawiera:

1) imię i nazwisko oraz miejsce i adres zamieszkania albo firmę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile dotyczy;

3) numer ewidencji podatkowej (NIP), o ile dotyczy;

4) określenie zakresu działalności;

5) wskazanie miejsca albo miejsc prowadzenia działalności;

6) skróconą nazwę wnioskodawcy stosowaną na tabliczkach instalacyjnych oraz kartach warsztatowych;

7) imiona i nazwiska techników warsztatu, którzy będą wykonywać instalacje, sprawdzenia, przeglądy i naprawy odpowiednio tachografów analogowych lub cyfrowych, zgodnie z zakresem wnioskowanej działalności, oraz ich:

a) numery PESEL, a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL – numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę organu, który wydał ten dokument, oraz

b) numery certyfikatów technika warsztatu;

8) datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

2. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:

1) wykaz posiadanych urządzeń niezbędnych do wykonywania instalacji, sprawdzania, przeglądów lub napraw, odpowiednio w zakresie tachografów analogowych lub cyfrowych;

2) opis procedur w zakresie wnioskowanej działalności określający sposób:

a) używania kart warsztatowych i ich zabezpieczania oraz zachowania bezpieczeństwa użytkowania kart warsztatowych,

b) ewidencjonowania, przechowywania, stosowania oraz zabezpieczania materiałów i wyposażenia używanego do nakładania zabezpieczeń oraz sprawowania kontroli nad tymi materiałami i wyposażeniem,

c) wykonywania instalacji, sprawdzania, przeglądów lub napraw tachografów, zgodnie z zakresem wnioskowanej działalności, w tym w zakresie:

– metod sprawdzania,

– stosowania przyrządów pomiarowych i spełniania wymagań określonych dla tych przyrządów,

– szacowania niepewności pomiarów,

d) przechowywania danych pobranych z kart warsztatowych,

e) pobierania z tachografu cyfrowego zapisanych w nim danych, ich przechowywania i przekazywania,

f) zapewnienia bezstronności i niezależności od podmiotów, na rzecz których są świadczone usługi, oraz braku konfliktu interesów z tymi podmiotami,

g) organizacji kontroli wewnętrznej,

h) uregulowania zakresu uprawnień i odpowiedzialności pracowników;

3) oświadczenie wnioskodawcy złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia o:

a) braku prawomocnego skazania za przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, wymiarowi sprawiedliwości, porządkowi publicznemu, ochronie informacji, wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe oraz za przestępstwo, o którym mowa w art. 50,

b) nieprowadzeniu działalności polegającej na wykonywaniu przewozów drogowych pojazdem, do którego ma zastosowanie obowiązek instalacji i użytkowania tachografu, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140), zwanej dalej „ustawą o transporcie drogowym”, oraz braku zależności od podmiotu wykonującego taki przewóz drogowy i braku uprawnienia do reprezentowania tego podmiotu oraz niewykonywaniu czynności na rzecz tego podmiotu, które mogą powodować powstanie konfliktu interesów polegającego na braku bezstronności i niezależności od tego podmiotu,

c) nieprowadzeniu działalności zawodowej, która mogłaby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu tachografów, zdefiniowanego w dodatku 10 załącznika 1B do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 oraz załączniku 1C do rozporządzenia (UE) 2016/799,

d) zatrudnieniu osób, o których mowa w ust. 1 pkt 7, o ile je zatrudnia.

3. Jeżeli wnioskodawca nie jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3, składają wszystkie osoby uprawnione do reprezentacji wnioskodawcy.

4. Składający oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3, jest obowiązany do zawarcia w nich klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy(a) odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.