Art. 12.
Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych
1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w kraju, jest:
1) od przeniesienia własności nieruchomości, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego i prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, prawa do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub prawa użytkowania wieczystego – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości;
2) od przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 1, oraz od pozostałych umów – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a w przypadku gdy obowiązek zapłaty ciąży solidarnie na kilku podmiotach – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę jednego z tych podmiotów;
2a) od ustanowienia hipoteki – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę składającego oświadczenie woli o ustanowieniu tego prawa, a w przypadku gdy oświadczenie woli składane jest przez kilka podmiotów – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę jednego z tych podmiotów;
3) od umowy spółki – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę spółki.
4) (uchylony)
2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej organu podatkowego w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 3 – właściwym organem podatkowym jest naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.
3. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów zamiany:
1) których przedmiotem jest wyłącznie przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w ust. 1 pkt 1, jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości lub prawa, którego wartość jest wyższa, a do określenia wartości nieruchomości lub prawa majątkowego – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości;
1a) których przedmiotem jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w ust. 1 pkt 1 i innych rzeczy lub praw majątkowych, w tym rzeczy położonych za granicą i praw tam wykonywanych, jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na położenie nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w pozostałych przypadkach jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę jednej ze stron.
4. (uchylony)