Art. 221.
Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
1. Prawomocne:
1) umorzenie postępowania karnego albo postępowania karnego skarbowego,
2) zakończenie postępowania karnego albo postępowania karnego skarbowego wyrokiem uniewinniającym,
3) uchylenie ostatecznego orzeczenia komisji lekarskiej o całkowitej niezdolności do służby,
4) uchylenie wyroku skazującego i wydanie w nowym postępowaniu karnym lub postępowaniu karnym skarbowym prawomocnego wyroku uniewinniającego,
5) uchylenie orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby,
6) uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby z powodu jej wadliwości
– stanowi podstawę do wszczęcia postępowania w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego.
2. Postępowanie w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego obejmuje:
1) uzyskanie z Krajowego Rejestru Karnego informacji o braku skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe albo informacji, że wobec funkcjonariusza nie został wydany prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne o takie przestępstwo, a także ustalenie, że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie karne o takie przestępstwo;
2) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Więziennej przez komisje lekarskie.
3. Postępowanie w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego przeprowadza przełożony właściwy do stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego albo zwolnienia ze służby funkcjonariusza.
4. O wszczęciu postępowania w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego zawiadamia się funkcjonariusza.
5. Jeżeli funkcjonariusz złoży oświadczenie o odmowie ponownego nawiązania stosunku służbowego, wydaje się decyzję o umorzeniu postępowania w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego.