Art. 97.
Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
1. Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku:
1) ostatecznego orzeczenia przez komisję lekarską całkowitej niezdolności do służby;
2) prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;
2a) nieukończenia kursu przygotowawczego, o którym mowa w art. 62c ust. 1;
2b) nieuzyskania pozytywnej opinii, o której mowa w art. 62c ust. 3;
2c) niepodjęcia studiów, o których mowa w art. 62a pkt 1;
3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności, jeżeli wykonanie tej kary nie zostało warunkowo zawieszone;
4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe z oskarżenia publicznego lub umyślnie popełnione przestępstwo skarbowe;
5) orzeczenia prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego pozbawienia praw publicznych lub środka karnego zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza Służby Więziennej;
6) nieobecności w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania;
7) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
8) porzucenia służby przez funkcjonariusza;
9) śmierci funkcjonariusza;
10) stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza.
2. Przez porzucenie służby należy rozumieć nieusprawiedliwioną nieobecność funkcjonariusza trwającą ponad 10 dni kalendarzowych.
3. Wygaśnięcie stosunku służbowego jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku służbowego w rozumieniu ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 288, 730 i 1635).