Art. 337a.

1. Fundusz może, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, w przypadku naruszenia przez podmiot krajowy lub podmiot, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. b–d, minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 i art. 98, nałożyć karę pieniężną:
1) na podmiot krajowy lub podmiot, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. b–d, do wysokości:
a) 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym tego podmiotu, a w przypadku braku takiego sprawozdania – karę pieniężną do wysokości 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej tego podmiotu, nie wyższą jednak niż 100 000 000 zł,
albo
b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych przez podmiot krajowy lub podmiot, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. b–d, w wyniku naruszenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 i art. 98 – w przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty uzyskanych korzyści;
2) na członka zarządu lub rady nadzorczej podmiotu krajowego, organu administrującego spółki europejskiej albo dyrektora oddziału banku zagranicznego, który narusza minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 i art. 98 – do wysokości 5 000 000 euro, a w przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści uzyskanych przez takie osoby – do wysokości dwukrotności kwoty uzyskanych korzyści.

2. Niezależnie od nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego:
1) w drodze decyzji, zakazać wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty podlegającej wypłacie w sposób, o którym mowa w art. 96a;
2) nakazać usunięcie okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji na zasadach określonych w art. 91–95.

3. W przypadku gdy podjęcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie prowadziłoby do zaprzestania naruszania przez podmiot krajowy lub podmiot, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. b–d, minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 i art. 98, Fundusz informuje o tym Komisję Nadzoru Finansowego, która może zastosować:
1) środki nadzorcze zgodnie z art. 138 ustawy – Prawo bankowe;
2) środki wczesnej interwencji zgodnie z art. 142, art. 142a oraz art. 144–146a ustawy – Prawo bankowe;
3) środki nadzorcze zgodnie z art. 71 ust. 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych;
4) środki nadzorcze zgodnie z art. 110y ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
5) środki wczesnej interwencji zgodnie z art. 110zz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

4. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, lub stosując środki, o których mowa w ust. 2, Fundusz uwzględnia:
1) wagę naruszenia i czas jego trwania;
2) przyczyny naruszenia;
3) sytuację finansową osoby, na którą jest nakładana kara;
4) gotowość osoby odpowiedzialnej za naruszenie do współpracy z Funduszem;
5) uprzednie naruszenia przepisów regulujących funkcjonowanie rynku finansowego popełnione przez osobę odpowiedzialną za naruszenie;
6) kwotę zysków osiągniętych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia, jeżeli jest możliwe ich określenie;
7) straty poniesione przez osoby trzecie w wyniku naruszenia, jeżeli jest możliwe określenie tych strat;
8) stopień współpracy osoby odpowiedzialnej za naruszenie z Funduszem;
9) uprzednie naruszenia dokonane przez osobę odpowiedzialną za naruszenie;
10) potencjalne skutki systemowe naruszenia.

5. Egzekucja należności wynikających z decyzji o nałożeniu kary pieniężnej następuje w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.