Art. 311.

1. Fundusz może udzielać pożyczek z funduszy przymusowej restrukturyzacji innym podmiotom zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich, jeżeli pożyczkobiorca wykaże, że spełnia warunki, o których mowa w ust. 4.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Fundusz uzgadnia warunki pożyczki z podmiotami zarządzającymi funduszami przymusowej restrukturyzacji i podmiotem zarządzającym funduszem wnioskującym o pożyczkę. Warunki pożyczki, w tym stopa procentowa i okres spłaty, są jednakowe dla wszystkich podmiotów udzielających pożyczki, o ile Fundusz i te podmioty nie uzgodnią inaczej. Kwota pożyczki udzielonej przez Fundusz jest równa udziałowi kwoty środków gwarantowanych w całej kwocie pożyczki, określonemu jako stosunek sumy środków gwarantowanych przez Fundusz do kwoty środków gwarantowanych we wszystkich państwach, których fundusze przymusowej restrukturyzacji biorą udział w udzieleniu pożyczki, o ile Fundusz i te podmioty nie uzgodnią inaczej.

3. Szczegółowe zasady udzielania pożyczek, o których mowa w ust. 2, określa Rada Funduszu.

4. Fundusz może zaciągać pożyczki na rzecz funduszy przymusowej restrukturyzacji od innych podmiotów zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich, jeżeli łącznie zostały spełnione następujące warunki:

1) środki uzyskane ze składek rocznych są niewystarczające do pokrycia wydatków, o których mowa w art. 273 ust. 1–3;

2) nie jest możliwe niezwłoczne uzyskanie środków z tytułu składek nadzwyczajnych na rzecz Funduszu;

3) nie jest możliwe niezwłoczne uzyskanie środków od rynkowych podmiotów trzecich na przeciętnych dla rynku finansowego warunkach.

5. Kwotę pozostającej do spłaty pożyczki, o której mowa w ust. 1, Fundusz zalicza do środków na finansowanie przymusowej restrukturyzacji i likwidacji, o których mowa w art. 296 ust. 1 i 2 oraz art. 297 ust. 1 i 2.