Art. 300.

Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji

1. W przypadku gdy środki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji kas są niewystarczające do finansowania przymusowej restrukturyzacji, Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, w drodze uchwały, może zobowiązać kasy do wniesienia na fundusz przymusowej restrukturyzacji kas składek nadzwyczajnych w wysokości nieprzekraczającej trzykrotności łącznej kwoty składek ustalonych na dany rok kalendarzowy, a w przypadku gdy łączna kwota tej składki nie jest ustalona – w wysokości nieprzekraczającej trzykrotności łącznej kwoty składek wniesionych za poprzedni rok kalendarzowy.

2. Wysokość składek nadzwyczajnych, o których mowa w ust. 1, jest ustalana zgodnie z metodą określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 298 ust. 7.

3. Jeżeli wniesienie składki nadzwyczajnej, o której mowa w ust. 1, zagroziłoby płynności lub wypłacalności kasy zobowiązanej do wniesienia składki, Fundusz może, na jej uzasadniony wniosek, odroczyć termin płatności w stosunku do całości lub części tej składki, nie więcej niż o 6 miesięcy od dnia określonego w uchwale Rady Funduszu, o której mowa w ust. 1, jako termin wniesienia składki nadzwyczajnej.

4. Fundusz może, na uzasadniony wniosek kasy, ponownie odroczyć termin płatności składki nadzwyczajnej, nie więcej niż o kolejne 6 miesięcy.

5. Warunki odroczenia terminu płatności składek nadzwyczajnych, o których mowa w ust. 1, określa Rada Funduszu, w drodze uchwał, na wniosek Zarządu Funduszu.

6. Składki, których płatność została odroczona, zostają wniesione niezwłocznie, w przypadku ustąpienia przesłanek, na podstawie których podjęto decyzję o ich odroczeniu.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.