Art. 210.

1. Jeżeli do osiągnięcia koniecznej kwoty umorzenia lub konwersji nie jest konieczne całkowite umorzenie lub konwersja zobowiązań danej kategorii, o której mowa w art. 209 ust. 3, zobowiązania w tej kategorii podlegają umorzeniu lub konwersji proporcjonalnie do wartości zobowiązania, o ile Fundusz nie dokonał wyłączenia, o którym mowa w art. 206 ust. 3.

1a. Jeżeli Fundusz dokonał wyłączenia, o którym mowa w art. 206 ust. 3, może dokonać umorzenia pozostałych zobowiązań w danej kategorii w stopniu wyższym niż proporcjonalnie do wartości zobowiązania lub dokonać konwersji w stopniu wyższym niż proporcjonalnie do wartości zobowiązania, w tym przez zastosowanie zróżnicowanych stóp konwersji, o ile nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 242 ust. 1.

2. Jeżeli w celu pokrycia strat ustalonych zgodnie z art. 202 nie dokonano umorzenia wszystkich praw udziałowych dotychczasowych właścicieli podmiotu w restrukturyzacji, Fundusz może zastosować zróżnicowanie stóp konwersji zobowiązań na prawa udziałowe w celu proporcjonalnego zmniejszenia udziału dotychczasowych właścicieli.

2a. Fundusz może zastosować zróżnicowanie stóp konwersji, jeżeli określona w oszacowaniu wartość instrumentów własnościowych wydawanych w wyniku konwersji, o której mowa w art. 138 ust. 8, różni się od kwoty, o jaką, zgodnie z art. 202, powinny wzrosnąć fundusze własne podmiotu w restrukturyzacji.

2b. W przypadku stosowania zróżnicowania stóp konwersji, o których mowa w ust. 2 i 2a, stopa konwersji może wynieść zero.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zróżnicowanie stóp konwersji powinno uwzględniać kolejność zaspokajania należności, o której mowa w art. 440 ust. 2 ustawy – Prawo upadłościowe.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Funduszu, szczegółowe zasady ustalania zróżnicowanych stóp konwersji, uwzględniając zasady przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 110 ust. 3 pkt 3 i 4.