Art. 209.
Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
1. Kwotę umarzanych lub konwertowanych zobowiązań ustala się jako różnicę sumy kwot ustalonych zgodnie z art. 202 ust. 1 i strat pokrytych zgodnie z art. 203.
2. Zobowiązania w kwocie, o której mowa w ust. 1, podlegają umorzeniu do wysokości strat niepokrytych zgodnie z art. 203, a w pozostałej kwocie – konwersji na prawa udziałowe.
3. Umorzenia i konwersji dokonuje się w następującej kolejności:
1) instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne zgodnie z kolejnością określoną w art. 72 ust. 1;
2) pozostałe zobowiązania kwalifikowalne, jeżeli kwota umorzenia lub konwersji wierzytelności, o których mowa w pkt 1, jest mniejsza niż konieczna kwota umorzenia lub konwersji;
3) pozostałe zobowiązania, jeżeli kwota umorzenia lub konwersji wierzytelności, o których mowa w pkt 1 i 2, jest niższa niż konieczna kwota umorzenia lub konwersji.
4. Umorzenia lub konwersji zobowiązań, o których mowa w ust. 3 pkt 3, dokonuje się w kolejności odwrotnej do kolejności zaspokajania należności, o której mowa w art. 440 ustawy – Prawo upadłościowe.
5. Fundusz dokonuje umorzenia lub konwersji zobowiązań zgodnie z kolejnością określoną w ust. 3, z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa w art. 206 ust. 3.