Art. 131.
Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
1. W przypadku gdy podmiot dominujący z siedzibą w państwie trzecim utworzył podmioty zależne będące instytucjami lub istotne oddziały w więcej niż jednym państwie członkowskim, w tym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych oraz właściwe organy przymusowej restrukturyzacji z państw członkowskich, w których podmiot z państwa trzeciego prowadzi działalność w formie istotnego oddziału, tworzą europejskie kolegium przymusowej restrukturyzacji, w celu realizacji zadań określonych w art. 127 ust. 2.
1a. Fundusz przewodniczy pracom europejskiego kolegium przymusowej restrukturyzacji, w przypadku gdy podmioty zależne, o których mowa w ust. 1, są objęte nadzorem skonsolidowanym sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego lub Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad podmiotem zależnym o najwyższej sumie bilansowej ze wszystkich podmiotów zależnych z siedzibą w państwach członkowskich.
1b. Członkowie europejskiego kolegium przymusowej restrukturyzacji uwzględniają globalną strategię przymusowej restrukturyzacji dla grupy przyjętą przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji państw trzecich w celu realizacji zadania, o którym mowa w art. 127 ust. 2 pkt 9.
2. (uchylony)
2a. W przypadku gdy:
1) zgodnie z globalną strategią przymusowej restrukturyzacji dla grupy podmioty zależne utworzone w państwach członkowskich lub podmiot będący unijną instytucją dominującą, unijną dominującą firmą inwestycyjną, unijną dominującą finansową spółką holdingową, unijną dominującą inwestycyjną spółką holdingową albo unijną dominującą finansową spółką holdingową o działalności mieszanej, i jego podmioty zależne będące instytucjami nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji,
2) członkowie europejskiego kolegium przymusowej restrukturyzacji akceptują globalną strategię przymusowej restrukturyzacji
– podmioty zależne utworzone w państwach członkowskich oraz podmiot będący unijną instytucją dominującą, unijną dominującą finansową spółką holdingową albo unijną dominującą finansową spółką holdingową o działalności mieszanej, na poziomie skonsolidowanym, utrzymują minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych zgodnie z art. 98 ust. 2i oraz 2l.
2b. Wymóg, o którym mowa w ust. 2a, może być spełniony za pomocą zobowiązań i funduszy własnych określonych w art. 98 ust. 2l, które zostały objęte przez:
1) jednostkę dominującą najwyższego szczebla w rozumieniu art. 92b ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013,
2) podmioty zależne jednostki, o której mowa w pkt 1, z siedzibą na terytorium tego samego państwa trzeciego co ta jednostka, lub
3) osoby prawne inne niż podmioty określone w pkt 1 i 2, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 98 ust. 2l pkt 1 lit. a lub pkt 2 lit. b.
3. W przypadku gdy podmioty zależne są kontrolowane przez finansową spółkę holdingową z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego lub inwestycyjną spółkę holdingową z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego, Fundusz uzgadnia z innymi właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji, który z nich ma przewodniczyć europejskiemu kolegium przymusowej restrukturyzacji.
4. Jeżeli inne kolegia lub grupy realizują te same funkcje i te same zadania oraz zapewniają taki sam udział organom, o których mowa w ust. 1, jak europejskie kolegium przymusowej restrukturyzacji, organy te mogą wspólnie podjąć decyzję o nieustanawianiu odrębnego europejskiego kolegium przymusowej restrukturyzacji. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do takich kolegiów i grup w zakresie, w jakim realizują zadania określone ustawą.
5. Do działalności europejskiego kolegium przymusowej restrukturyzacji, którego pracom przewodniczy Fundusz, przepisy ust. 1–4 oraz art. 127–130 i art. 132–134 stosuje się odpowiednio.