Art. 112.
Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
1. W ramach przymusowej restrukturyzacji Fundusz może ze środków funduszy przymusowej restrukturyzacji:
1) udzielać pożyczek podmiotowi w restrukturyzacji, jego podmiotom zależnym, instytucji pomostowej, podmiotowi zarządzającemu aktywami oraz podmiotowi przejmującemu;
2) nabywać prawa majątkowe podmiotu w restrukturyzacji;
3) udzielać osobom trzecim gwarancji spłaty zobowiązań:
a) podmiotu w restrukturyzacji, jego podmiotów zależnych, instytucji pomostowej, podmiotu zarządzającego aktywami oraz podmiotu przejmującego – z tytułu kredytu lub pożyczki,
b) podmiotu zarządzającego aktywami z tytułu obligacji wyemitowanych przez ten podmiot i nabytych przez te osoby trzecie.
2. Fundusz może udzielać pożyczek lub gwarancji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli:
1) środki z nich uzyskane są niezbędne do utrzymania płynności lub wypłacalności podmiotu w restrukturyzacji, jego podmiotów zależnych, instytucji pomostowej, podmiotu zarządzającego aktywami lub podmiotu przejmującego lub
2) są związane z zastosowaniem instrumentów przymusowej restrukturyzacji, w szczególności służą wsparciu przejęcia praw udziałowych, przedsiębiorstwa, wybranych praw majątkowych lub zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji.
3. Fundusz może udzielić wsparcia z funduszy przymusowej restrukturyzacji w celu zastosowania instrumentu przejęcia przedsiębiorstwa, przeniesienia, o którym mowa w art. 188 ust. 1, lub przeniesienia, o którym mowa w art. 225 ust. 1, polegającego na:
1) udzieleniu gwarancji całkowitego lub częściowego pokrycia strat wynikających z ryzyka związanego z wszystkimi lub wybranymi prawami majątkowymi lub zobowiązaniami podmiotu w restrukturyzacji, jego podmiotów zależnych, instytucji pomostowej lub podmiotu zarządzającego aktywami;
2) udzieleniu dotacji w celu pokrycia różnicy między wartością zobowiązań i wartością praw majątkowych podmiotu w restrukturyzacji, określonych na podstawie oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2 i 3, w części niepokrytej środkami, o których mowa w art. 179 lub art. 188 ust. 5 i 5a.
3a. Fundusz może udzielić z funduszy przymusowej restrukturyzacji gwarancji całkowitego albo częściowego pokrycia strat wynikających z ryzyka związanego z wszystkimi lub wybranymi prawami majątkowymi lub zobowiązaniami instytucji pomostowej, w celu zbycia praw udziałowych instytucji pomostowej lub jej przedsiębiorstwa.
4. Fundusz, udzielając gwarancji, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lub ust. 3a, może zastrzec sobie prawo udziału w przychodach z praw majątkowych i zobowiązań objętych gwarancją.
5. Pokrycie strat w wyniku realizacji gwarancji, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lub ust. 3a, stanowi koszt przymusowej restrukturyzacji, o którym mowa w art. 235 pkt 5.
6. W celu zabezpieczenia wierzytelności wynikającej z udzielonych pożyczek i gwarancji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, Fundusz wymaga ustanowienia zabezpieczenia.
7. Fundusz może udzielić Narodowemu Bankowi Polskiemu gwarancji spłaty kredytów, o których mowa w art. 42 ust. 1 oraz art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2020 r. poz. 2027 oraz z 2021 r. poz. 1598). Przepisy art. 80–84 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.
8. Jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem spełnienia przez Fundusz świadczenia z tytułu gwarancji, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lub ust. 7, Fundusz nabywa z mocy prawa spłaconą wierzytelność wynikającą z udzielonego kredytu, pożyczki lub wyemitowanych i objętych obligacji do wysokości dokonanej zapłaty, wraz z przedmiotem zabezpieczenia ustanowionym przez pożyczkobiorcę, kredytobiorcę lub podmiot zarządzający aktywami oraz innymi prawami związanymi z nabytą wierzytelnością.
9. Gwarancja, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lub ust. 7, może także obejmować spłatę kredytu, pożyczki lub wykup obligacji, wraz z odsetkami umownymi oraz innymi kosztami związanymi z kredytem, pożyczką lub obligacjami. Wypłaty z tytułu gwarancji są pomniejszane o spłaty kredytu dokonane przez kredytobiorcę lub pożyczkobiorcę lub kwotę dokonanych płatności z tytułu wyemitowanych obligacji oraz o kwoty uzyskane przez kredytodawcę, pożyczkodawcę lub podmiot, który nabył obligacje, w wyniku zaspokojenia się z przedmiotu zabezpieczenia tego kredytu, pożyczki lub z przedmiotu zabezpieczenia tych obligacji.