Art. 36.

1. Terminu, o którym mowa w art. 35 ust. 3, nie stosuje się, w odniesieniu do całości lub części świadczenia, w przypadku gdy:

1) istnieją uzasadnione wątpliwości co do poszczególnych danych na liście deponentów lub uzasadnione wątpliwości, czy deponent jest uprawniony do otrzymania środków gwarantowanych lub gdy środki gwarantowane są przedmiotem sporu sądowego;

2) uprawnienia z tytułu środków gwarantowanych wynikają z umowy rachunku bankowego prowadzonego w formie indywidualnych kont emerytalnych lub indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1808), zwanej dalej „ustawą o IKE oraz IKZE”;

2a) uprawnienia z tytułu środków gwarantowanych wynikają z umowy rachunku bankowego prowadzonego w formie ogólnoeuropejskich indywidualnych produktów emerytalnych, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (Dz. U. poz. 1843), zwanej dalej „ustawą o OIPE”;

3) wypłata środków gwarantowanych, o których mowa w art. 24 ust. 3 i 4, jest dokonywana ponad limit określony w art. 24 ust. 1;

4) wypłata środków gwarantowanych jest dokonywana w przypadku, o którym mowa w art. 59 ust. 1.

2. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 35 ust. 2, jest płatne:

1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 – niezwłocznie po otrzymaniu informacji przez Fundusz o ustaniu przesłanek, o których mowa w tym przepisie;

2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 – niezwłocznie po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego albo indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego z inną instytucją finansową lub otrzymania potwierdzenia przystąpienia przez deponenta do programu emerytalnego w trybie przewidzianym w ustawie o IKE oraz IKZE, z tym że w przypadku niedopełnienia przez deponenta któregokolwiek z obowiązków, o których mowa w art. 14 ust. 3 ustawy o IKE oraz IKZE, jeżeli nie spełnia on warunków do wypłaty, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lub w art. 46 albo w art. 34a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, świadczenie pieniężne jest płatne niezwłocznie po poinformowaniu Funduszu o tym przez podmiot uprawniony do reprezentacji oraz po przekazaniu przez niego Funduszowi innych informacji niezbędnych do zachowania warunku tej wypłaty, o którym mowa w art. 14 ust. 4 ustawy o IKE oraz IKZE;

2a) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a – niezwłocznie po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego z innym dostawcą, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o OIPE, lub potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o IKE oraz IKZE, z inną instytucją finansową, z tym że w przypadku niedopełnienia przez deponenta któregokolwiek z obowiązków, o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy o OIPE, jeżeli nie spełnia on warunków do wypłaty, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o OIPE, świadczenie pieniężne jest płatne niezwłocznie po poinformowaniu Funduszu o tym przez podmiot uprawniony do reprezentacji oraz po przekazaniu przez niego Funduszowi innych informacji niezbędnych do zachowania warunku tej wypłaty, o którym mowa w art. 18 ust. 5 ustawy o OIPE;

3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 – niezwłocznie po przedłożeniu Funduszowi przez deponenta oświadczenia wraz z dokumentami, o których mowa w art. 24 ust. 5, oraz po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia podmiotu uprawnionego do reprezentacji, o którym mowa w tym przepisie;

4) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 – w terminie ustalonym w porozumieniu, o którym mowa w art. 60.