Art. 43c.

Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia

1. Powierzenie ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, następuje na podstawie umowy zawartej między dowódcą jednostki wojskowej a przedsiębiorcą, który uzyskał koncesję na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia. W umowie zamieszcza się w szczególności określenie:
1) obszarów, obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, zgodnie z planem ochrony jednostki wojskowej;
2) uprawnień przedsiębiorcy do kontroli dokumentów uprawniających do wejścia lub wjazdu na obszar lub do obiektu lub do dostępu do urządzenia, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, lub wyjścia lub wyjazdu z nich lub wynoszenia lub wywożenia mienia, a także do uniemożliwienia nielegalnego wejścia osób postronnych na ten obszar lub do tego obiektu lub dostępu do tego urządzenia;
3) zakresu i sposobu prowadzenia kontroli wykonywania zadań ochrony obszarów, obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, przez przełożonych pracowników ochrony oraz osoby uprawnione do prowadzenia tej kontroli;
4) uzbrojenia i wyposażenia oraz umundurowania pracowników ochrony;
5) podległości pracowników ochrony;
6) uprawnień dowódcy jednostki wojskowej oraz osób przez niego upoważnionych, a także służb dyżurnych
w stosunku do pracowników ochrony;
7) szczegółowych zasad odpowiedzialności przedsiębiorcy i pracowników ochrony za powierzone ochronie mienie;
8) skutków naruszenia umowy oraz zakresu odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków;
9) obowiązku przekazania dowódcy jednostki wojskowej przez przedsiębiorcę wykazu wszystkich pracowników ochrony przewidzianych do ochrony obszarów, obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, wraz z podaniem numeru legitymacji kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej;
10) obowiązku bieżącego szkolenia przez przedsiębiorcę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, odbywania przez nich, co najmniej raz na kwartał, strzelań z broni będącej na ich wyposażeniu, w tym przedstawiania dowódcy jednostki wojskowej ich wyników, oraz udziału w szkoleniach z pozorowanym naruszeniem ochrony jednostki wojskowej;
11) instrukcji ochrony obszarów, obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, stanowiącej załącznik do umowy, określającej zadania i sposób działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej.

2. Specjalistyczna uzbrojona formacja ochronna posiada następujące dokumenty:
1) instrukcję ochrony obszarów, obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1;
2) plan ochrony jednostki wojskowej, sporządzony przez szefa (kierownika) komórki odpowiedzialnej za ochronę jednostki wojskowej i zatwierdzony przez dowódcę jednostki wojskowej, lub wyciąg z tego planu;
3) tabelę posterunków;
4) książkę meldunków;
5) ewidencję kluczy oraz rejestr zdarzeń alarmowych;
6) wzory dokumentów uprawniających do wejścia lub wjazdu na obszary lub do obiektów lub do dostępu do urządzeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, lub wyjścia lub wyjazdu z nich;
7) wykaz telefonów alarmowych i służbowych;
8) sygnały powszechnego ostrzegania i alarmowania;
9) plan ochrony przeciwpożarowej;
10) spis wyposażenia pomieszczeń wartowni;
11) wzory plomb i odciski pieczęci każdego posterunku.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.