Art. 144.
Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne
1. Pomoc publiczna na restrukturyzację może stanowić jedynie uzupełnienie środków:
1) własnych przedsiębiorcy, z wyłączeniem amortyzacji i planowanych zysków,
2) pochodzących od akcjonariuszy lub udziałowców przedsiębiorcy lub innych przedsiębiorców należących do tej samej grupy kapitałowej co przedsiębiorca,
3) pochodzących od wierzycieli przedsiębiorcy
– w zakresie niezbędnym do realizacji celu, o którym mowa w art. 142 ust. 1 pkt 1.
2. Udział środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji wynosi co najmniej:
1) 25% – w przypadku małego przedsiębiorcy;
2) 40% – w przypadku średniego przedsiębiorcy;
3) 50% – w przypadku przedsiębiorcy innego niż określony w pkt 1 lub 2.
3. W przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności lub szczególnych trudności udział środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji może być niższy niż określony w ust. 2, ale musi być znaczny.
3a. Środki, o których mowa w ust. 1, muszą być realne oraz nie mogą stanowić pomocy publicznej. W normalnych okolicznościach środki te muszą być porównywalne z przyznawaną pomocą publiczną pod względem wpływu na wypłacalność lub poziom płynności finansowej przedsiębiorcy.
4. Pomoc udzielana jako rekompensata z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym nie jest uwzględniana w obliczeniu udziału środków, o których mowa w ust. 1, w kosztach restrukturyzacji.
5. Przez koszty restrukturyzacji należy rozumieć koszty środków restrukturyzacyjnych wskazanych w planie restrukturyzacyjnym oraz koszty środków restrukturyzacyjnych, poniesione przez przedsiębiorcę przed otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego w ramach tego samego procesu restrukturyzacji.