Art. 3a.

1a. Dostawcy platform udostępniania wideo, mając na uwadze realizację obowiązków określonych w ustawie, w szczególności w art. 47p ust. 1, art. 47q ust. 1, art. 47t ust. 1–3 i art. 47u ust. 1, mogą tworzyć i przystępować do kodeksów dobrych praktyk w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym.

1b. Kodeksy, o których mowa w ust. 1 i 1a:
1) zawierają wyraźnie i jednoznacznie określone cele oraz przewidują regularne, przejrzyste i niezależne metody oceny ich realizacji;
2) zawierają rozwiązania służące skutecznemu egzekwowaniu ich postanowień, w tym skuteczne i proporcjonalne sankcje za ich nieprzestrzeganie;
3) są akceptowane przez większość podmiotów zainteresowanych realizacją obowiązków określonych w kodeksach, w tym głównych dostawców usług medialnych lub dostawców platform udostępniania wideo ustanowionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, działając w zakresie audiowizualnych usług medialnych na żądanie oraz platform udostępniania wideo, we współpracy z ministrem, który ze względu na zakres działań działu administracji rządowej, którym kieruje, jest właściwy dla danego kodeksu, inicjuje, wspiera i promuje powstawanie kodeksów dobrych praktyk, o których mowa w ust. 1 i 1a.