Art. 46.
Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych
1. Podmiot może wnieść zarzuty w sprawie jednolitego tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do dochodzenia należności pieniężnych w państwie członkowskim.
2. Podstawą zarzutu może być:
1) niezgodne z treścią pierwotnego tytułu wykonawczego, na dzień wystawienia jednolitego tytułu wykonawczego, określenie:
a) podmiotu,
b) rodzaju oraz wysokości należności pieniężnych,
c) okresu, którego dotyczą należności pieniężne;
2) określenie w jednolitym tytule wykonawczym wysokości należności pieniężnych, o których mowa w art. 42 ust. 2, niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia właściwego organu albo bezpośrednio z przepisu prawa.
3. Zarzuty w sprawie jednolitego tytułu wykonawczego wnosi się w okresie realizacji wniosku o odzyskanie należności pieniężnych przez państwo członkowskie do organu egzekucyjnego, który sporządził jednolity tytuł wykonawczy.