Art. 40.
Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych
1. Prokurator Generalny, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej oraz organy Inspekcji Handlowej i Państwowej Inspekcji Sanitarnej niezwłocznie po otrzymaniu opinii biegłego stwierdzającej fałszerstwo dokumentu publicznego, wskazującej na naruszenie stosowanych w dokumentach publicznych zabezpieczeń przed fałszerstwem przekazują Ministrowi informacje, o których mowa w art. 46 ust. 2 pkt 6, oraz kopię opinii biegłego.
2. Informacje, o których mowa w art. 46 ust. 2 pkt 6, oraz kopia opinii biegłego mogą być przekazywane drogą elektroniczną.
3. Organ dysponujący dowodem rzeczowym w postaci sfałszowanego dokumentu publicznego umożliwia Komisji, w celu realizacji zadania, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, dostęp do tego dowodu za pośrednictwem jej upoważnionego członka, a po prawomocnym zakończeniu postępowania karnego przekazuje Komisji ten dowód na czas wskazany w upoważnieniu.
4. Dostęp do dowodu rzeczowego, o którym mowa w ust. 3, nie może utrudniać postępowania karnego ani wpływać na zmniejszenie wartości tego dowodu dla prowadzonego postępowania.