Art. 11.
Ustawa z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych
1. Emitent dokumentu publicznego we współpracy z Komisją opracowuje wzór dokumentu publicznego.
2. Organ administracji publicznej uprawniony do opracowania wzoru dokumentu, który służy do identyfikacji osób, rzeczy lub potwierdza stan prawny lub prawa osób posługujących się takim dokumentem, zgłasza Komisji potrzebę wprowadzenia do obrotu prawnego wzoru dokumentu, definiując jego funkcje, zakres danych, oznaczenia graficzne niezbędne do zamieszczenia na dokumencie, sposób personalizacji lub indywidualizacji oraz wydawania dokumentu publicznego i jego odpisów, wypisów, wtórników, duplikatów, planowany nakład, a także opisuje dokument, wskazując w szczególności rodzaj materiału, z którego ma być wykonany, formę i format dokumentu.
3. Emitent dokumentu publicznego, co najmniej 9 miesięcy przed planowanym wprowadzeniem do obrotu prawnego wzoru dokumentu publicznego kategorii pierwszej, a 12 miesięcy – w przypadku wzorów dokumentów publicznych pozostałych kategorii, zgłasza Komisji potrzebę określenia wzoru dokumentu publicznego, definiując jego funkcje, zakres danych, oznaczenia graficzne niezbędne do zamieszczenia na dokumencie, sposób personalizacji lub indywidualizacji dokumentu publicznego oraz wydawania dokumentu publicznego i jego odpisów, wypisów, wtórników, duplikatów, planowany nakład, a także opisuje dokument, wskazując w szczególności rodzaj materiału, z którego ma być wykonany, formę i format dokumentu. Emitent dokumentu publicznego może również poinformować Komisję o konieczności zastosowania dodatkowych zabezpieczeń przed fałszerstwem.
4. Emitent dokumentu publicznego może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zgłosić Komisji potrzebę określenia wzoru dokumentu publicznego w terminie krótszym niż wskazany w ust. 3.
5. Przy opracowywaniu wzoru dokumentu publicznego, o którym mowa w art. 5 ust. 2, Komisja i emitent dokumentu publicznego współpracują ze Spółką w zakresie ustalenia warunków technicznych i produkcyjnych.