Art. 64.
Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników
1. Kasa podejmuje działania na rzecz pomocy ubezpieczonym i osobom uprawnionym do świadczeń z ubezpieczenia, wykazującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, ale rokującym jej odzyskanie w wyniku leczenia i rehabilitacji, albo zagrożonym całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym, obejmujące w szczególności:
1) kierowanie na rehabilitację leczniczą do zakładów rehabilitacyjnych;
2) prowadzenie zakładów rehabilitacji leczniczej;
3) wspieranie rozwoju rehabilitacji ambulatoryjnej na obszarach wiejskich;
4) prowadzenie, we własnym zakresie, badań i analiz przyczyn niezdolności do pracy;
5) odpłatne zlecanie badań naukowych i ekspertyz dotyczących przyczyn niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym oraz metod jej przeciwdziałania;
6) promocję zdrowia;
7) działania dotyczące profilaktyki zdrowotnej w środowisku wiejskim.
2. Kasa może udzielać pomocy ubezpieczonym w rehabilitacji członków ich rodzin, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy.
3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb kierowania na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne, w tym:
1) wskazania do rehabilitacji oraz ocenę jej potrzeby,
2) trwałość i okresowość całkowitej niezdolności do pracy oraz przyczynę jej powstania,
3) (uchylony)
4) warunki i tryb kwalifikacji wniosku o rehabilitację,
5) sposób zwrotu kosztów przejazdu,
6) warunki i tryb przeprowadzania konkursu oraz zawierania umów o świadczenia i usługi rehabilitacyjne z podmiotami niebędącymi jednostkami organizacyjnymi Kasy
– mając na uwadze potrzebę rehabilitacji leczniczej osób kierowanych i stan finansów funduszu prewencji i rehabilitacji.