Art. 46.

Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników

1. Orzeczenia dotyczące:
1) trwałej i okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym,
2) stałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
3) niezdolności do samodzielnej egzystencji,
4) czasowej niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 180 dni,
5) celowości przekwalifikowania zawodowego z powodu trwałej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym,
6) wskazań do rehabilitacji leczniczej,
7) innych okoliczności warunkujących przyznanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników
– w związku z prowadzonym postępowaniem o ustalenie prawa do świadczeń wydają w pierwszej instancji lekarze rzeczoznawcy Kasy, a w drugiej instancji – komisje lekarskie Kasy.

2. Prawomocne orzeczenie lekarza rzeczoznawcy Kasy lub orzeczenie komisji lekarskiej Kasy stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia:
1) stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu lub śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, lub
2) trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, lub
3) niezdolności do samodzielnej egzystencji.

3. Prezes Kasy sprawuje nadzór nad orzekaniem lekarzy rzeczoznawców Kasy i komisji lekarskich Kasy.

4. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki orzekania o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym oraz orzekania o celowości przekwalifikowania zawodowego,
2) tryb postępowania orzeczniczego,
3) tryb i termin wnoszenia odwołań od orzeczeń lekarzy rzeczoznawców Kasy,
4) formy nadzoru nad orzekaniem lekarzy rzeczoznawców Kasy i komisji lekarskich Kasy,
5) dodatkowe kwalifikacje zawodowe wymagane od lekarzy realizujących zadania z zakresu orzecznictwa lekarskiego
– mając na uwadze konieczność zapewnienia w Kasie jednolitości stosowania procedur dotyczących realizacji zadań z zakresu orzecznictwa lekarskiego.

5. Stwierdzenia rolniczej choroby zawodowej dokonuje właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.