Art. 18.
Ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej
1. Program badań statystycznych statystyki publicznej ustala corocznie Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określając dla każdego badania:
1) temat,
2) organ lub podmiot prowadzący,
3) cykliczność,
4) cel,
5) szczegółowy zakres podmiotowy i przedmiotowy,
6) źródła danych,
7) podmioty przekazujące dane,
8) informacje dotyczące przekazywanych danych, obejmujące:
a) zakres danych ze wskazaniem podmiotów przekazujących te dane, w tym szczegółowy zakres danych osobowych z katalogu danych wymienionych w art. 35b ust. 1,
b) poziom agregacji,
c) obligatoryjność albo dobrowolność przekazania,
d) postać i formę,
e) częstotliwość, termin i miejsce przekazania,
f) metody obserwacji, o których mowa w art. 6 ust. 1,
9) rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępnienia
– mając na celu zapewnienie przeprowadzenia badań o istotnym znaczeniu dla obserwacji procesów demograficznych, społecznych, gospodarczych i środowiska naturalnego, a w szczególności badań stałych pozwalających na obserwację ciągłą podstawowych dziedzin życia i występujących w nim zjawisk, badań cyklicznych, w tym spisów powszechnych, badań gwarantujących porównywalność wyników, w przypadku gdy dotyczą one zmiennych w czasie obiektów obserwacji statystycznej lub gdy zmianie ulega metodologia badania oraz badań koniecznych dla wykonania przyjętych przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych.
2. Ustalając w programie badań statystycznych statystyki publicznej szczegółowy zakres przekazywanych w określonym badaniu statystycznym danych osobowych, uwzględnia się ograniczenia określone w przepisach rozdziału 4a.
3. Na etapie przygotowywania projektu programu badań statystycznych statystyki publicznej dokonuje się wyboru źródeł danych, biorąc pod uwagę jakość danych, w szczególności ich aktualność i obciążenia ponoszone przez respondentów.