Art. 33g.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych

Komisja Nadzoru Finansowego, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w art. 33f ust. 1,
uwzględnia:
1) wagę i okres naruszenia;
2) stopień przyczynienia się banku hipotecznego lub członka zarządu banku hipotecznego odpowiedzialnego za
dane naruszenie do powstania tego naruszenia;
3) stosunek wysokości kary pieniężnej do skali działalności banku hipotecznego mierzonej wielkością przychodów albo prognozowanych przychodów, a w przypadku członka zarządu banku hipotecznego – mierzonej wielkością jego rocznego dochodu;
4) szkody wyrządzone inwestorom w wyniku naruszenia, chyba że nie jest możliwe ich ustalenie;
5) skalę korzyści uzyskanych lub strat unikniętych przez bank hipoteczny lub przez członka zarządu banku hipotecznego odpowiedzialnego za dane naruszenie, o ile można te korzyści lub straty ustalić;
6) gotowość banku hipotecznego lub członka zarządu banku hipotecznego odpowiedzialnego za dane naruszenie do
współpracy z Komisją Nadzoru Finansowego;
7) uprzednie naruszenia popełnione przez bank hipoteczny lub członka zarządu banku hipotecznego odpowiedzialnego za dane naruszenie, ich rodzaj i wagę;
8) skutki naruszenia dla stabilności finansowej i rynku finansowego.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.