Art. 4.
Ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów
1. W razie zabezpieczenia:
1) wierzytelności przysługującej dwóm lub więcej wierzycielom,
2) dwóch lub więcej wierzytelności wynikających z umów,
3) wierzytelności objętej układem w postępowaniu upadłościowym albo restrukturyzacyjnym
– jeden z wierzycieli wskazany w umowie zawartej z pozosta łymi wierzycielami lub w układzie, może być upoważniony do zabezpieczenia zastawem rejestrowym wierzytelności przysługujących pozostałym wierzycielom i do wykonywania we własnym imieniu, ale na ich rachunek, praw i obowiązków zastawnika wynikających z umowy zastawniczej i przepisów prawa (administrator zastawu).
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku przeniesienia części wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym na inną osobę.
3. Zastaw rejestrowy zabezpieczający wierzytelności z tytułu dłużnych papierów wartościowych emitowanych w serii może być ustanowiony na rzecz wszystkich wierzycieli bez imiennego ich wskazania.
4. W przypadku zastawu, o którym mowa w ust. 3, obowiązkowe jest ustanowienie administratora zastawu, na podstawie umowy między emitentem i administratorem zastawu. Administrator zastawu nie musi być wierzycielem z tytułu dłużnych papierów wartościowych emitowanych w serii.