Art. 42.
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
1. Zabrania się umieszczania nadziemnych liniowych urządzeń obcych wzdłuż pasów drogowych, poza terenem zabudowy, w odległości mniejszej niż 5 m od granicy pasa.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z potrzebami obronnymi i zadaniami na rzecz obron-
ności kraju oraz ochrony środowiska umieszczenie nadziemnego liniowego urządzenia obcego w odległości mniejszej
niż określona w ust. 1 może nastąpić za zgodą zarządcy drogi, którą zarządca drogi wydaje inwestorowi przed uzyska-
niem pozwolenia na budowę lub zgłoszeniem budowy albo wykonywania robót budowlanych. Przepis art. 38 ust. 3 sto-
suje się odpowiednio.
3. Urządzenia, o których mowa w ust. 1, mogą być umieszczane na:
1) obszarach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi ‒ na skarpach nasypów drogowych, z wyjątkiem nasypów
spełniających jednocześnie funkcję wałów przeciwpowodziowych, a w przypadku braku takiej możliwości ‒ poza częściami drogi przeznaczonymi do ruchu i postoju pojazdów oraz pasem dzielącym,
2) terenach górskich, zalesionych i w parkach narodowych ‒ w pasie drogowym poza częściami drogi przeznaczonymi do ruchu i postoju pojazdów oraz pasem dzielącym
‒ na warunkach określonych przez zarządcę drogi i za jego zgodą. Przepis art. 38 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. Zarządca drogi wydaje zgodę, o której mowa w ust. 3, przed uzyskaniem przez inwestora pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót budowlanych.
5. Zgody, o których mowa w ust. 2 i 4, dołącza się do wniosku o pozwolenie na budowę oraz zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.