Art. 120c.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
1. Policjantowi pełniącemu służbę na stanowisku związanym z bezpośrednim rozpoznawaniem
i zwalczaniem przestępstw popełnionych przy użyciu systemu informatycznego, systemu teleinformatycznego lub
sieci teleinformatycznej oraz zapobieganiem tym przestępstwom, a także wykrywaniem i ściganiem sprawców tych
przestępstw w CBZC oraz policjantowi nadzorującemu te czynności w CBZC przyznaje się świadczenie związane
z pełnieniem służby w CBZC w miesięcznej wysokości nie niższej niż 70% i nie wyższej niż 130% przeciętnego
uposażenia policjantów, o którym mowa w art. 99 ust. 3.
2. Wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, uzależnia się od oceny wywiązywania się przez policjanta z obowiązków oraz realizacji zadań i czynności służbowych, ze szczególnym uwzględnieniem ich charakteru i zakresu, rodzaju i poziomu posiadanych przez tego policjanta kwalifikacji zawodowych.
3. Decyzję o przyznaniu świadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz jego wysokości, na okres jednego roku, wydaje Komendant CBZC, a wobec Komendanta CBZC oraz jego zastępców – Komendant Główny Policji.
4. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 3, policjant podlega opiniowaniu służbowemu na zasadach, o których mowa w art. 35.
5. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, policjantowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
6. Komendant CBZC w przypadku:
1) niewywiązywania się przez policjanta z realizacji zadań służbowych,
2) znacznego obniżenia efektywności służby policjanta
– obniża, w drodze decyzji, wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało
przyznane. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
7. Komendant CBZC może podnieść, w drodze decyzji, wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało ono przyznane, jeżeli jest to uzasadnione charakterem i efektami bieżąco realizowanych zadań lub wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności wykraczających poza zakres jego obowiązków służbowych. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
8. Świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie przyznaje się w przypadkach, o których mowa w art. 120a ust. 7. Przepisy art. 120a ust. 8 i 9 stosuje się.
9. Świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie wypłaca się w przypadkach, o których mowa w art. 120a ust. 10.
10. Do wypłaty świadczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 120a ust. 11–13.