Art. 52.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
1. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w dotychczasowym stopniu:
– posterunkowego – 1 roku,
– starszego posterunkowego – 1 roku,
– sierżanta – 2 lat,
– starszego sierżanta – 2 lat,
– sierżanta sztabowego – 2 lat,
– młodszego aspiranta – 3 lat,
– aspiranta – 3 lat,
– starszego aspiranta – 2 lat,
– aspiranta sztabowego – 4 lat,
– podkomisarza – 3 lat,
– komisarza – 4 lat,
– nadkomisarza – 4 lat,
– podinspektora – 3 lat,
– młodszego inspektora – 4 lat,
– inspektora – 4 lat.
1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, może mianować inspektora Policji na stopień nadinspektora Policji z pominięciem wymogu przesłużenia w dotychczasowym stopniu okresu, o którym mowa w ust. 1 tiret piętnaste.
2. (uchylony)
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, może mianować każdego policjanta na wyższy stopień, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów art. 48 oraz art. 49 i art. 50.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, może mianować na pierwszy stopień oficerski oraz na stopnie generalnego inspektora Policji i nadinspektora Policji,
2) Komendant Główny Policji może mianować na pozostałe stopnie policyjne
– policjanta, który poniósł śmierć w związku z wykonywaniem czynności służbowych.