Art. 162.

1. Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego oraz dodatków o charakterze stałym.

2. Dodatkami o charakterze stałym są:
1) dodatek specjalny;
2) dodatek uzasadniony szczególnymi kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby.

3. Funkcjonariusz otrzymuje dodatek specjalny, którego wysokość wynosi do 50% uposażenia zasadniczego, jednak nie mniej niż 1%, i jest uzależniona od:
1) stopnia trudności, złożoności i sposobu realizacji zadań wykonywanych przez funkcjonariusza;
2) efektów pracy funkcjonariusza;
3) opinii służbowej poprzedzającej ustalenie wysokości dodatku specjalnego.

4. Wysokość dodatku specjalnego funkcjonariusza, który uzyskał opinię służbową zawierającą ogólną ocenę bardzo dobrą albo wzorową, nie może być niższa niż 5% uposażenia zasadniczego.

5. Łączna wysokość dodatku specjalnego oraz dodatku uzasadnionego szczególnymi kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby nie może przekroczyć 75% uposażenia zasadniczego.

6. Komendant SOP ustala wysokość dodatku specjalnego funkcjonariusza na wniosek kierownika komórki organizacyjnej SOP, w której funkcjonariusz pełni służbę, a kierownikom komórek organizacyjnych SOP i ich zastępcom bezpośrednio.

7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych ustala wysokość dodatku specjalnego Komendantowi SOP-funkcjonariuszowi bezpośrednio, a jego zastępcom-funkcjonariuszom na wniosek Komendanta SOP.

8. Odpowiednio Komendant SOP i minister właściwy do spraw wewnętrznych ustala wysokość dodatku specjalnego na okres 1 roku od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca następnego roku.

8a. Funkcjonariuszowi przyjętemu do służby albo przeniesionemu do służby wysokość dodatku specjalnego ustala się na okres od dnia przyjęcia do służby albo przeniesienia do służby do dnia 31 lipca najwcześniej następującego po dniu przyjęcia do służby albo przeniesienia do służby.

9. Ustalenie wysokości dodatku specjalnego następuje w drodze decyzji. Wydanie decyzji nie jest wymagane w sytuacji, gdy wysokość dodatku specjalnego nie ulega zmianie.

10. Odpowiednio Komendant SOP i minister właściwy do spraw wewnętrznych w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w przypadku:
1) popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego oraz naruszenia zasad etyki zawodowej funkcjonariuszy,
2) niewywiązywania się przez funkcjonariusza z realizacji zadań służbowych,
3) znacznego obniżenia efektywności pracy funkcjonariusza
– obniża wysokość dodatku specjalnego przed upływem okresu, na który został ustalony.

11. Odpowiednio Komendant SOP i minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadku popełnienia przez funkcjonariusza przestępstwa lub przestępstwa skarbowego obniża wysokość dodatku specjalnego przed upływem okresu, na który został ustalony.

12. Odpowiednio Komendant SOP i minister właściwy do spraw wewnętrznych może ustalić wyższą wysokość dodatku specjalnego przed upływem okresu, na który został ustalony, jeżeli jest to uzasadnione charakterem i efektami bieżąco realizowanych zadań lub wykonywaniem przez funkcjonariusza czynności wykraczających poza zakres jego obowiązków służbowych.

13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj oraz wysokość dodatku uzasadnionego szczególnymi kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby, uwzględniając przesłanki przyznania dodatku oraz okoliczności uzasadniające jego podwyższanie, obniżanie i cofanie.

14. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.

15. Przez przeciętne uposażenie, o którym mowa w ust. 14, należy rozumieć uposażenie wraz z miesięczną równowartością nagrody rocznej.

16. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 14, uwzględniając specyfikę i warunki pełnionej służby.