Art. 149.

Ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa

1. Funkcjonariuszowi w dniach pełnienia służby przysługuje bezpłatnie wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i charakter służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie.

2. Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi:
1) w dniach przebywania przez niego na podstawie decyzji Komendanta SOP na terenie działania jednostki, połączonego z zakwaterowaniem, trwającego powyżej 12 godzin oraz w dniach składania egzaminów na uczelnie służb państwowych poza miejscem zamieszkania;
2) pobierającemu naukę lub odbywającemu studia wyższe na uczelni służb państwowych, w instytucie badawczym lub na kursie – w czasie pobytu w szkole, instytucie badawczym lub na kursie poza miejscem stałego zamieszkania, a w miejscu zamieszkania wtedy, gdy na czas szkolenia jest zakwaterowany;
3) uczestniczącemu w całodniowych szkoleniach i naradach organizowanych przez urząd obsługujący ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowane;
4) biorącemu udział w zadaniach, o których mowa w art. 3 pkt 1, trwających powyżej 8 godzin, odbywających się poza miejscem stałego pełnienia służby;
5) biorącemu udział w zawodach sportowych, spartakiadach oraz przebywającemu na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami;
6) skierowanemu do wykonywania czynności służbowych poza miejscem stałego pełnienia służby – w warunkach uzasadniających wypłatę diety, w wymiarze odpowiadającym wysokości tej diety;
7) w służbie stałej i przygotowawczej biorącemu udział w ćwiczeniach i szkoleniach odbywających się w ośrodku szkolenia SOP, trwających powyżej 8 godzin;

8) biorącemu udział w zadaniach, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a–d, trwających powyżej 8 godzin, odbywających się na terenie miasta stołecznego Warszawy.

2a. Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi na podstawie normy wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów żywnościowych przysługujących funkcjonariuszowi w określonych przypadkach. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze względu na rodzaj i warunki służby lub szczególne właściwości lub miejsce jej pełnienia norma może zostać uzupełniona.

2b. W przypadku braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszom wykonującym zadania służbowe poza terenem miasta stołecznego Warszawy wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP normę wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia. W sytuacji gdy jest to niezbędne dla zapewnienia ciągłości realizacji zadań, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a–d, norma wyżywienia może zostać podwyższona do poziomu pozwalającego na zapewnienie wyżywienia.

3. (uchylony)

4. Wyżywienie przysługuje osobom powołanym do odbycia ćwiczeń w jednostce przewidzianej do militaryzacji.

4a. Funkcjonariuszowi, który zrezygnował z przysługującego mu wyżywienia w naturze, nie przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia, z wyjątkiem rezygnacji z wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych, udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim w sytuacji braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi bezpłatnego wyżywienia w naturze.

5. (uchylony)

6. Funkcjonariusz otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie w przypadku:
1) gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego temu funkcjonariuszowi w naturze albo
2) braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi bezpłatnego wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim.

6a. Świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie podwyższa się w przypadku:
1) braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP lub zewnętrznych podmiotach gastronomicznych;
2) udziału funkcjonariusza w zawodach sportowych i spartakiadach oraz pobytu na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami, jeżeli nie można mu zapewnić wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP lub zewnętrznych podmiotach gastronomicznych.

6b. Funkcjonariusz, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie w naturze lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu według najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków, w których uczestniczy w uroczystym posiłku.

7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2) średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych poszczególnymi normami,
3) przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość pieniężną uzupełnienia,
4) wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz termin jego wypłaty
– uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych służących zapewnieniu funkcjonariuszom wyżywienia w naturze względem realnej wartości wyżywienia, rozróżnienie przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.