Art. 108.
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej
1. Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka korpusu służby cywilnej, z wyjątkiem osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania członka korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności:
1) wnioski zawarte w ocenie okresowej członka korpusu służby cywilnej;
2) planowaną ścieżkę awansu stanowiskowego i finansowego członka korpusu służby cywilnej;
3) plany i możliwości rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej;
4) potrzeby i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia.
2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest akceptowany przez osobę kierującą komórką organizacyjną i zatwierdzany przez dyrektora generalnego urzędu.
3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze zarządzenia, szczegółowy sposób ustalania indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej.