Art. 19.
Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej
Ambasador w państwie przyjmującym, w zakresie swoich pełnomocnictw, w szczególności:
1) reprezentuje Rzeczpospolitą Polską;
2) chroni interesy Rzeczypospolitej Polskiej oraz jej obywateli, zgodnie z prawem międzynarodowym i prawem państwa przyjmującego;
3) uczestniczy w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z państwem przyjmującym;
4) działa na rzecz promocji Polski, a zwłaszcza polskiej kultury, nauki i gospodarki;
5) udziela pomocy i współdziała w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań przez członków służby zagranicznej oraz innych osób delegowanych do załatwienia określonych spraw w państwie przyjmującym;
6) nadzoruje działalność wszystkich placówek zagranicznych w państwie przyjmującym;
7) prowadzi rokowania z państwem przyjmującym;
8) popiera przyjazne stosunki między Rzecząpospolitą Polską a państwem przyjmującym;
9) zaznajamia się z warunkami, wydarzeniami i działalnością prowadzoną przez państwo przyjmujące i przekazuje właściwym organom władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej informacje na ten temat.