Art. 20.

1. Osoba, o której mowa w art. 19, jest obowiązana odbyć szkolenie i zdać egzamin przed komisją kwalifikacyjną. Osoba, która zdała egzamin, otrzymuje zaświadczenie potwierdzające jej przygotowanie zawodowe.

1a. Przed odbyciem szkolenia i przystąpieniem do egzaminu osoba, której przedsiębiorca albo kierownik jednostki naukowej umożliwia dostęp do wyrobów pirotechnicznych w związku z realizacją publicznych pokazów pirotechnicznych o charakterze imprez masowych, jest obowiązana potwierdzić swoją praktykę zawodową w zakresie realizacji tych pokazów.

2. Członków komisji kwalifikacyjnej powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw gospodarki.

3. Za przeprowadzenie szkolenia oraz egzaminu pobierana jest opłata.

4. Opłatę wnosi pracodawca kierujący osobę, o której mowa w art. 19, na szkolenie, o którym mowa w ust. 1.

5. Opłata, o której mowa w ust. 3, powinna zapewnić pokrycie kosztów przeprowadzania szkolenia oraz egzaminu.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3;

2) rodzaje dokumentów potwierdzających praktykę zawodową, o której mowa w ust. 1a;

3) zakres i program szkolenia;

4) zakres i sposób przeprowadzenia egzaminu oraz wzory zaświadczeń potwierdzających przygotowanie zawodowe;

5) podmioty upoważnione do prowadzenia szkolenia.

W rozporządzeniu należy uwzględnić w szczególności zróżnicowany charakter szkolenia, biorąc pod uwagę charakter i rodzaj wykonywanej pracy.

6a. Zaświadczenia potwierdzające przygotowanie zawodowe, o których mowa w ust. 1, są ważne przez 5 lat, po upływie których osoby mające dostęp do materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego są obowiązane odbyć ponownie szkolenie i zdać egzamin.

7. Przepisów art. 19 pkt 2 nie stosuje się do osób, które posiadają kwalifikacje określone w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze.