Art. 4a.
Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego
1. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych oraz materiałów niebezpiecznych klasy 4.1, podlegają obowiązkowi:
1) posiadania numeru identyfikacyjnego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, zwanego dalej „numerem identyfikacyjnym”;
2) wpisu do rejestru materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zwanego dalej „rejestrem”.
2. Organem właściwym w sprawach nadawania numeru identyfikacyjnego oraz prowadzenia rejestru jest Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
3. Z wnioskiem o nadanie numeru identyfikacyjnego występuje producent, jego upoważniony przedstawiciel lub importer materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego.
4. Wniosek o nadanie numeru identyfikacyjnego zawiera:
1) nazwę i rodzaj materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
2) nazwę producenta materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego i jego siedzibę;
3) określenie zakresu używania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego.
5. Do wniosku o nadanie numeru identyfikacyjnego dołącza się dokumentację zawierającą następujące informacje wymagane do prawidłowego i bezpiecznego używania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego:
1) dane techniczne materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
2) parametry materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego mające wpływ na bezpieczeństwo jego używania i bezpieczeństwo powszechne;
3) instrukcje bezpiecznego używania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
4) warunki używania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego.
6. Nadanie numeru identyfikacyjnego następuje poprzez wydanie świadectwa nadania numeru identyfikacyjnego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, zwanego dalej „świadectwem identyfikacyjnym”.
7. Świadectwo identyfikacyjne zawiera datę jego wydania, numer identyfikacyjny oraz informację o zakresie używania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego.
8. Wydanie świadectwa identyfikacyjnego stanowi podstawę do wpisania do rejestru.
9. Wykreślenie z rejestru następuje na wniosek podmiotu wymienionego w ust. 3.
10. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o nadanie numeru identyfikacyjnego,
2) wzór numeru identyfikacyjnego,
3) wzór świadectwa identyfikacyjnego,
4) sposób prowadzenia rejestru
– biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa używania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz zapewnienia możliwości jednoznacznej identyfikacji każdego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego pozostającego w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także umożliwienie pozyskiwania informacji przez zainteresowanych o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.