Art. 133.

1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101 pkt 1 lub 2, cudzoziemcowi cofa się zezwolenie, o którym mowa w art. 127, gdy:
1) okoliczności sprawy wskazują, że cudzoziemiec nie wykonuje pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji lub
2) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub
3) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 132 pkt 3 lit. c lub d, lub
4) cudzoziemiec nie dopełnił obowiązku zawiadomienia, o którym mowa w art. 134.

1a. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się, jeżeli:
1) cudzoziemiec wykaże, że dopełnił obowiązku zawiadomienia, o którym mowa w art. 134, lub

2) zawiadomienie, o którym mowa w art. 134, nie zostało doręczone wojewodzie z powodów niezależnych od cudzoziemca.

2. Przepisów art. 101 pkt 1 lub 2 nie stosuje się, jeżeli:
1) okres pozostawania cudzoziemca bez pracy nie przekroczył 3 miesięcy, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, przez okres krótszy niż 2 lata;
2) okres pozostawania cudzoziemca bez pracy nie przekroczył 6 miesięcy, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, przez okres nie krótszy niż 2 lata.