Art. 49.

1. Przepisów art. 47a–47g nie stosuje się do upraw maku innego niż niskomorfinowy i konopi innych niż włókniste, prowadzonych po uzyskaniu zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego przez jednostkę naukową oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, w ramach działalności statutowej, zwane dalej „wnioskodawcą”.

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek zawierający:

1) nazwę i adres wnioskodawcy;

2) dane osoby odpowiedzialnej za zapewnienie właściwej kontroli uprawy i jej zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych;

3) informację o rodzaju oraz o powierzchni uprawy oraz numer działki ewidencyjnej w ewidencji gruntów i budynków, określonej na podstawie przepisów prawa geodezyjnego i kartograficznego;

4) dane na temat planowanych badań, w szczególności określające ich cel;

5) informację o rodzaju jednostki naukowej;

6) datę i podpis osoby upoważnionej przez wnioskodawcę do złożenia wniosku.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

1) (uchylony)³³

2) statut podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia, jeżeli dotyczy.

4. Główny Inspektor Farmaceutyczny zasięga opinii jednostki organizacyjnej Policji właściwej ze względu na miejsce uprawy objętej wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, dotyczącej sposobu jej zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych, która uwzględnia:
1) przygotowanie do zabezpieczenia w zakresie wstępu na miejsce uprawy przez przygotowanie do:
a) prowadzenia wykazu osób uprawnionych do wejścia, obejmującego:
– imię i nazwisko,
– numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL), a jeżeli
osoba fizyczna nie posiada numeru PESEL – cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę
i numer dokumentu oraz kraj wydania,
b) prowadzenia wykazu pojazdów uprawnionych do wjazdu, obejmującego markę samochodu i numer
rejestracyjny,
c) rejestrowania daty i godziny, w której osoba uprawniona lub pojazd uprawniony znajdują się na terenie
uprawy, oraz weryfikowania tych danych;
2) przygotowanie do zabezpieczenia technicznego uwzględniającego zabezpieczenie uprawy prowadzonej w budynku
i poza budynkiem;
3) przygotowanie do oznakowania miejsca uprawy;
4) warunki dotyczące lokalizacji miejsca uprawy.

5. Właściwy organ Policji wydaje opinię w formie postanowienia. Nieprzedstawienie opinii w terminie 30 dni od dnia skierowania sprawy do zaopiniowania jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii w przedmiocie sposobu zabezpieczenia uprawy przed dostępem osób nieuprawnionych.

6. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 5, nie przysługuje zażalenie.

6a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, określa:
1) podmiot, dla którego je wydano;
2) numer zezwolenia;
3) powierzchnię uprawy;
4) numer działki, o której mowa w ust. 2 pkt 3, na której będzie prowadzona uprawa;
5) termin ważności zezwolenia;
6) datę wydania zezwolenia.

6b. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas nie dłuższy niż 5 lat.

6c. Główny Inspektor Farmaceutyczny odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wnioskodawca nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 4.

6d. Główny Inspektor Farmaceutyczny prowadzi rejestr zezwoleń.

7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki zabezpieczenia upraw, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze zagwarantowanie należytej ochrony tych upraw przed dostępem osób nieuprawnionych.