Art. 31.
KONWENCJA o uznawaniu rozwodów i separacji
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niderlandów powiadomi państwa wymienione w artykule 26 oraz państwa, które przystąpiły do konwencji zgodnie z artykułem 28:
- a) o każdym podpisaniu i ratyfikacji, o których mowa w artykule 26;
- b) o dniu wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 27 ustęp 1;
- c) o każdym przystąpieniu, o którym mowa w artykule 28, i dniu, w którym staje się skuteczne;
- d) o rozszerzeniu zakresu stosowania konwencji określonym w artykule 29 i dniu, w którym staje się skuteczne;
- e) o każdym wypowiedzeniu, o którym mowa w artykule 30;
- f) o zgłaszaniu i wycofywaniu zastrzeżeń, o których mowa w artykułach 19, 20, 21, 24 i 25;
- g) o deklaracjach, o których mowa w artykułach 22, 23, 28 i 29.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Hadze dnia 1 czerwca 1970 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który składa się w archiwum Rządu Niderlandów i którego uwierzytelniony odpis przekazuje się drogą dyplomatyczną każdemu państwu reprezentowanemu na Jedenastej Sesji Konferencji Haskiej Prawa Prywatnego Międzynarodowego.
Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- konwencja powyższa została uznana za słuszną;
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji, zastrzegając sobie prawo odmowy uznania rozwodu lub separacji w sytuacji określonej w artykule 19 punkt 1 oraz prawo niestosowania niniejszej konwencji do rozwodu lub separacji orzeczonych przed dniem wejścia w życie konwencji dla Rzeczypospolitej Polskiej (artykuł 24);
- z uwzględnieniem wyżej wymienionych zastrzeżeń konwencja będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 27 lutego 1996 r.