Art. 2.

Takie rozwody i separacje będą uznawane we wszystkich Umawiających się Państwach, przy zachowaniu pozostałych warunków przewidzianych w niniejszej konwencji, jeżeli w dniu wszczęcia postępowania w państwie, w którym został orzeczony rozwód lub separacja (zwanym dalej "Państwem pochodzenia"):

(1) pozwany miał miejsce stałego pobytu; lub

(2) powód miał miejsce stałego pobytu, a ponadto został spełniony jeden z następujących warunków:

a) pobyt ten trwał co najmniej rok bezpośrednio przed wszczęciem postępowania;

b) małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce pobytu; lub

(3) oboje małżonkowie byli obywatelami tego Państwa; lub

(4) powód był obywatelem tego państwa, a ponadto został spełniony jeden z następujących warunków:

a) powód miał tam miejsce stałego pobytu; lub

b) przebywał tam nieprzerwanie przez okres co najmniej jednego roku, przypadającego przynajmniej częściowo na okres dwóch lat poprzedzających wszczęcie postępowania; lub

(5) powód w sprawie rozwodowej był obywatelem tego państwa, a ponadto zostały spełnione następujące warunki:

a) powód był obecny w tym państwie w dniu wszczęcia postępowania oraz

b) małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce stałego pobytu w państwie, którego prawo w dniu wszczęcia postępowania nie przewidywało rozwodu.