Art. 32. Rozstrzyganie sporów

1. Jeżeli między dwiema lub więcej Stronami powstanie spór co do interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, Strony porozumieją się między sobą w celu uregulowania tego sporu w drodze rokowań, przeprowadzenia dochodzenia, pośrednictwa, pojednania, arbitrażu, zwrócenia się do instytucji regionalnych, na drodze sądowej lub za pomocą innych pokojowych środków, według ich wyboru.

2. Każdy spór, który nie zostanie uregulowany za pomocą środków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu, będzie na żądanie jednego z Państw uczestniczących w sporze przekazany do rozstrzygnięcia Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości.

3. Jeżeli regionalna organizacja integracji gospodarczej, o której mowa w artykule 26 lit. (c), jest stroną w sporze, który nie zostanie uregulowany za pomocą środków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu, może ona, za pośrednictwem Państwa, które jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, prosić Radę, aby zwróciła się o wydanie opinii doradczej do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z artykułem 65 Statutu Trybunału, która to opinia będzie uważana za rozstrzygającą.

4. Każde Państwo może, w czasie podpisania lub ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji lub przystąpienia do niej, a także każda regionalna organizacja integracji gospodarczej, w czasie podpisywania bądź składania aktu formalnego potwierdzenia lub przystąpienia, może oświadczyć, że nie jest związana postanowieniami ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu. Inne strony nie będą związane postanowieniami ustępów 2 i 3 w odniesieniu do którejkolwiek Strony, która złoży takie oświadczenie.