Art. 15. Przewoźnicy
KONWENCJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH o zwalczeniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzona w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r.
1. Strony podejmą właściwe działania dla zapewnienia, aby środki transportowe wykorzystywane przez przewoźników nie były używane do popełnienia przestępstw określonych w artykule 3 ustęp 1; działania także mogą obejmować specjalne uzgodnienie z przewoźnikami publicznymi.
2. Każda Strona będzie wymagać od przewoźników publicznych, aby podejmowali rozsądne środki ostrożności dla zapobieżenia użytkowaniu ich środków przewozowych do popełnienia przestępstw określonych w artykule 3 ustęp 1. Takie środki ostrożności mogą obejmować:
(a) jeżeli główna siedziba przewoźnika znajduje się na obszarze Strony:
(i) szkolenia pracowników o sposobach identyfikowania podejrzanych przesyłek lub osób,
(ii) dbałość o uczciwość osobistą personelu,
(b) jeżeli przewoźnik prowadzi działalność na obszarze Strony:
(i) przedkładanie wykazu ładunków z wyprzedzeniem, kiedy jest to możliwe,
(ii) stosowanie trudnych do podrobienia, indywidualnie sprawdzalnych pieczęci na opakowaniu ładunków,
(iii) powiadamianie właściwych władz możliwie jak najszybciej o wszystkich podejrzanych okolicznościach, które mogą być związane z popełnianiem przestępstw określonych w artykule 3 ustęp 1.
3. Każda Strona będzie starała się zapewnić współpracę pomiędzy przewoźnikami a właściwymi władzami w miejscach przyjazdu i wyjazdu i w innych miejscach kontroli celnej, tak aby uniemożliwić nieupoważnionym dostęp do środków transportu i do ładunków i wprowadzić w życie odpowiednie środki zabezpieczające.