Art. 6. Ekstradycja

1. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do przestępstw uznanych przez Strony zgodnie z artykułem 3 ustęp 1.

2. Każde przestępstwo, do którego ma zastosowanie niniejszy artykuł, jest uważane za przestępstwo należące do kategorii przestępstw obejmowanych ekstradycją w każdej istniejącej między Stronami umowie o ekstradycji. Strony zapewnią zaliczenie takich przestępstw do przestępstw obejmowanych ekstradycją w każdej umowie o ekstradycji, która będzie zawarta pomiędzy Stronami.

3. Jeżeli Strona, która uzależnia ekstradycję od istnienia umowy o ekstradycji, otrzyma wniosek o wydanie od Strony, z którą nie zawarła umowy o ekstradycji, może ona uznać niniejszą konwencję za podstawę prawną wydania w związku z jakimkolwiek przestępstwem, o którym mowa w niniejszym artykule. Strony, które potrzebują szczegółowego aktu prawnego dla zastosowania tej konwencji jako podstawy do ekstradycji, rozważą wprowadzenie takiego ustawodawstwa, jakie może być niezbędne w tym zakresie.

4. Strony, które nie uzależniają ekstradycji od istnienia umowy o ekstradycji, uznają przestępstwa, o których mowa w niniejszym artykule, za przestępstwa podlegające ekstradycji pomiędzy Stronami.

5. Ekstradycja będzie podlegać warunkom przewidzianym w przepisach prawa Strony wzywanej bądź w stosowanych umowach o ekstradycji, włączając w to powody, dla których Strona wzywana może odmówić wydania.

6. Przy rozpatrywaniu wniosków otrzymanych zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu Strona wzywana może odmówić zastosowania się do takich wniosków, o ile istnieją poważne powody, które pozwalają jej władzom sądowym lub innym właściwym organom uważać, że zastosowanie się do wniosku ułatwi prześladowanie lub ukaranie którejkolwiek osoby z powodu jej rasy, religii, narodowości bądź poglądów politycznych, bądź z któregokolwiek z tych powodów zaszkodzi którejkolwiek osobie objętej wnioskiem.

7. Strony będą starały się przyspieszyć postępowanie w sprawie wydania i uprościć wymogi odnoszące się w tym zakresie do dowodów wymaganych w odniesieniu do któregokolwiek przestępstwa, do którego mają zastosowanie postanowienia niniejszego artykułu.

8. Z zastrzeżeniem postanowień swojego prawa krajowego i zawartych przez siebie umów o ekstradycji, Strona wzywana może, jeżeli uzna, że wymagają tego okoliczności sprawy i że są one pilne, a także na wniosek Strony wzywającej, aresztować tymczasowo osobę, o której wydanie się zwrócono i która przebywa na obszarze tej Strony, bądź podjąć inne właściwe kroki, aby zapewnić obecność tej osoby w toku postępowania o wydanie.

9. Nie naruszając uprawnień dotyczących wykonania jurysdykcji w sprawach karnych, ustanowionej przepisami prawa krajowego Strony, Strona, na której obszarze ujawniono domniemanego przestępcę, uczyni, co następuje:

(a) jeżeli nie wyda go w związku z wymienionym przestępstwem określonym w artykule 3 ustęp 1 z powodów podanych w artykule 4 ustęp 2 lit. (a), to przekaże sprawę właściwym władzom w celu wszczęcia postępowania karnego, chyba że uzgodniono inaczej ze Stroną wzywającą;

(b) jeżeli nie wyda go w związku z wymienionym przestępstwem, a ustanowiła swoją jurysdykcję nad przestępstwem zgodnie z artykułem 4 ustęp 2 lit. (b), to przekaże sprawę swoim właściwym władzom w celu wszczęcia postępowania karnego, jeśli Strona wzywająca nie zgłosiła odmiennego wniosku dla zachowania swej jurysdykcji w sprawie.

10. Jeżeli zwrócono się z żądaniem wydania w celu wykonania wyroku, a ekstradycji odmówiono, ponieważ poszukiwana osoba jest obywatelem Strony wzywanej, to Strona wzywana, jeżeli pozwala na to prawo krajowe tej Strony i zgodnie z wymogami tego prawa, rozważy na wniosek Strony wzywającej wykonanie wyroku wydanego na podstawie przepisów prawa Strony wzywającej bądź odbywanie pozostałej części kary.

11. Strony będą starały się zawierać dwustronne i wielostronne umowy w celu realizacji lub zwiększenia skuteczności ekstradycji.

12. Strony rozważą możliwość zawarcia dwustronnych lub wielostronnych porozumień, dotyczących przypadków szczególnych bądź o charakterze ogólnym, w sprawie przekazania do swych krajów osób skazanych na karę więzienia bądź na inne kary pozbawienia wolności za przestępstwa, do których odnoszą się postanowienia niniejszego artykułu, aby odbywały tam resztę nałożonej na nie kary.