Art. 3. Przestępstwa i kary

1. Każda Strona podejmie środki, jakie okażą się niezbędne, w celu ustalenia za przestępcze, w myśl jej prawa krajowego, następujących czynności, jeśli zostały one dokonane umyślnie:

(a) (i) wyrób, wytwarzanie, sporządzanie wyciągów lub preparatów, oferowanie, proponowanie sprzedaży, rozprowadzanie, sprzedawanie, dostarczanie na wszelkiego rodzaju warunkach, pośredniczenie, wysyłanie, przesyłanie w tranzycie, przewożenie, wywóz bądź przywóz każdego środka odurzającego bądź każdej substancji psychotropowej, dokonywane niezgodnie z postanowieniami Konwencji z 1961 r., Konwencji z 1961 r. z późniejszymi zmianami bądź Konwencji z 1971 r.,

(ii) uprawa maku lekarskiego, krzewu koka lub rośliny konopi dla celów produkowania środków odurzających, dokonywana niezgodnie z postanowieniami Konwencji z 1961 r. bądź Konwencji z 1961 r. z późniejszymi zmianami;

(iii) posiadanie bądź nabywanie każdego środka odurzającego lub substancji psychotropowej dla prowadzenia działań wymienionych w punkcie (i);

(iv) wyrób, przewożenie bądź rozprowadzanie urządzeń, materiałów lub substancji wymienionych w tabeli I i tabeli II, wiedząc, że mają być one użyte do celów nielegalnej uprawy, produkcji bądź wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych;

(v) organizowanie, zarządzanie lub finansowanie wszelkich działań przestępczych wymienionych w punktach (i), (ii), (iii) lub (iv);

(b) (i) zamiana lub przekazanie mienia, wiedząc, że mienie to pochodzi z przestępstwa lub przestępstw wymienionych w lit. (a) niniejszego ustępu lub ze współudziału w takim przestępstwie lub przestępstwach, w celu ukrycia lub zamaskowania nielegalnego pochodzenia tego mienia lub też w celu udzielenia pomocy jakiejkolwiek osobie, która współdziałała w popełnieniu takiego przestępstwa po to, aby osoba ta uniknęła skutków prawnych swego postępowania;

(ii) ukrywanie lub maskowanie rzeczywistej istoty, źródła, umiejscowienia, sposobu rozporządzania, przemieszczania, praw lub tytułu własności do mienia, wiedząc, że pochodzi ono z przestępstwa lub przestępstw, o których mowa w literze (a) niniejszego ustępu lub z udziału w takim przestępstwie lub przestępstwach;

(c) z zastrzeżeniem postanowień swej konstytucji i podstawowych zasad swego systemu prawnego:

(i) nabywanie, posiadanie lub użytkowanie mienia, o którym wiadomo w chwili jego otrzymania, że pochodzi z przestępstwa lub przestępstw, o których mowa w lit. (a) niniejszego ustępu, lub z udziału w takim przestępstwie lub przestępstwach;

(ii) posiadanie urządzeń, materiałów lub substancji wymienionych w tabeli I i w tabeli II, wiedząc, że są one lub mają być użyte w celu nielegalnego prowadzenia uprawy, produkcji bądź wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych;

(iii) publiczne zachęcanie lub nakłanianie innych osób, wszelkimi sposobami, do popełnienia przestępstw, o których mowa w niniejszym artykule, lub do nielegalnego używania środków odurzających lub substancji psychotropowych;

(iv) udział, współudział lub jednoczenie się w zmowie, mające na celu popełnienie lub próbę popełnienia któregokolwiek przestępstwa określonego w niniejszym artykule, a także udzielenie pomocy, nakłanianie, ułatwianie i doradztwo w popełnieniu lub próbie popełnienia takiego przestępstwa.

2. Z zastrzeżeniem postanowień swej konstytucji i podstawowych zasad swojego systemu prawnego, każda Strona podejmie środki niezbędne do tego, aby posiadanie, nabywanie lub uprawa środków odurzających lub substancji psychotropowych dla osobistego użytku, niezgodne z postanowieniami Konwencji z 1961 r., Konwencji z 1961 r. z późniejszymi zmianami lub Konwencji z 1971 r., zostały uznane zgodnie z jej ustawodawstwem, jeżeli zostały dokonane umyślnie, za przestępstwa podlegające karze.

3. Wiedza, zamiar lub cel, stanowiące przesłankę przestępstwa, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą być wywnioskowane ze stwierdzonych obiektywnych okoliczności.

4. (a) Każda Strona podejmie kroki, aby popełnienie przestępstw określonych w ust. 1 niniejszego artykułu było zagrożone sankcją karną, uwzględniającą poważny charakter takich przestępstw, taką jak kara więzienia lub inna kara pozbawienia wolności, kara grzywny i przepadek mienia;

(b) Strony mogą ustalić, oprócz wydania wyroku skazującego lub orzeczenia kary za popełnienie przestępstwa określonego w ustępie 1 niniejszego artykułu, że wobec przestępcy zostaną zastosowane takie środki, jak leczenie, edukacja   opieka po leczeniu, rehabilitacja i resocjalizacja;

(c) niezależnie od postanowień zawartych w poprzednich punktach, Strony mogą zastosować, w przypadkach mniejszej wagi, w zamian wydania wyroku skazującego lub orzeczenia kary, takie środki, jak edukacja, rehabilitacja, resocjalizacja, a także, gdy przestępca jest osobą nadużywającą środków odurzających lub substancji psychotropowych, leczenie i opiekę po leczeniu;

(d) Strony mogą zastosować wobec przestępcy leczenie, edukację, opiekę po leczeniu, rehabilitację i resocjalizację albo zamiast wyroku skazującego lub orzeczenia kary, albo w uzupełnieniu wyroku skazującego lub orzeczenia kary za popełnienie przestępstwa określonego w ustępie 2 niniejszego artykułu.

5. Strony zapewnią, że ich sądy i urzędy sprawujące władzę sądową będą brały pod uwagę, jakie okoliczności obciążające w odniesieniu do popełnienia przestępstw określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, takie faktyczne okoliczności, jak:

(a) współudział w popełnieniu przestępstwa przez zorganizowaną grupę przestępczą, do której przestępca należy;

(b) współudział przestępcy w innych międzynarodowych zorganizowanych działaniach przestępczych;

(c) współudział przestępcy w innych nielegalnych działaniach, ułatwionych przez popełnienie przestępstwa;

(d) użycie siły lub broni przez przestępcę;

(e) fakt, że przestępca piastuje urząd publiczny i przestępstwo jest powiązane z tym urzędem;

(f) znęcanie się lub wykorzystywanie nieletnich;

(g) fakt, że przestępstwo zostało popełnione w zakładzie karnym, w placówce oświatowej, w jednostce opieki społecznej lub w ich bezpośredniej bliskości, lub w miejscach, które młodzież szkolna i studenci wykorzystują w celach kształcenia, sportu lub działalności społecznej;

(h) uprzednie wyroki skazujące, zwłaszcza za podobne przestępstwa, zarówno za granicą, jak i w kraju, w zakresie, w jakim pozwala na to prawo krajowe Strony.

6. Strony będą starały się zapewnić, aby posiadane w ramach ich prawa krajowego uprawnienia dyskrecjonalne, stosowane przy ściganiu osób podejrzanych o popełnienie przestępstw określonych w niniejszym artykule, były wykorzystywane w sposób zapewniający maksymalną skuteczność działań organów ścigania w odniesieniu do tych przestępstw, oraz będą brały pod uwagę konieczność przeciwdziałania popełnianiu takich przestępstw.

7. Strony zapewniają, że ich sądy i inne właściwe władze będą brały pod uwagę ciężki charakter przestępstw wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu i okoliczności wymienione w ustępie 5 niniejszego artykułu, gdy będą rozważać możliwość wcześniejszego lub warunkowego zwolnienia osób skazanych za takie przestępstwa.

8.. Strona stanowi w swoim prawie krajowym, tam, gdzie zajdzie taka potrzeba, długi okres przedawnienia odnoszący się do rozpoczęcia postępowania w sprawach przestępstw, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, i jeszcze dłuższy okres dla przypadków, gdy domniemany oskarżony uszedł wymiarowi sprawiedliwości.

9. Każda Strona podejmie odpowiednie kroki, zgodnie z jej systemem prawnym, aby zapewnić, że osoba oskarżona bądź skazana za przestępstwo określone w ustępie 1 niniejszego artykułu, która przebywa na jej terytorium, będzie obecna podczas niezbędnego postępowania sądowego.

10. W celu współdziałania między Stronami w ramach niniejszej konwencji, w tym zwłaszcza dla współpracy, o której mowa w artykule 5, 6, 7 i 9, przestępstwa wymienione w niniejszym artykule nie będą uważane za przestępstwa skarbowe, przestępstwa polityczne bądź za popełnione z pobudek politycznych, z zastrzeżeniem, że nie narusza to postanowień konstytucji i podstawowych zasad prawa krajowego Stron.

11. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie narusza zasady, że określenie przestępstw, o których jest w nim mowa, oraz środków obrony prawnej należy do prawa krajowego Strony i że te przestępstwa będą ścigane i karane zgodnie z tym prawem.