Art. 24.

Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 9 grudnia 1999 r.

1. Jeśli sporu między dwoma lub większą liczbą Państw-Stron, dotyczącego wykładni lub stosowania niniejszej konwencji, nie można w rozsądnym czasie rozstrzygnąć w drodze negocjacji, sprawę poddaje się na wniosek jednego z tych państw arbitrażowi. Gdyby w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o arbitraż strony nie mogły uzgodnić organizacji arbitrażu, każda ze stron może przekazać sprawę sporu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, poprzez złożenie wniosku zgodnie ze statutem Trybunału.

2. W chwili składania podpisu, ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji, albo w chwili przystąpienia do konwencji, każde Państwo-Strona może oświadczyć, że nie uważa się za związane postanowieniami ust. 1. Inne Państwa-Strony nie są związane postanowieniami ust. 1 w odniesieniu do państwa, które poczyniło takie zastrzeżenie.

3. Każde państwo, które wniosło zastrzeżenie zgodnie z ust. 2, może je w dowolnym czasie wycofać poprzez powiadomienie o tym Sekretarza Generalnego ONZ.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.