Art. 12.
Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 9 grudnia 1999 r.
1. Państwa-Strony udzielają sobie wzajemnie jak najszerszej pomocy w związku z dochodzeniem w sprawach karnych lub z postępowaniem karnym lub ekstradycyjnym dotyczącym przestępstw, o których mowa w art. 2, w tym pomocy w uzyskaniu posiadanych przez te państwa dowodów potrzebnych w związku z takim postępowaniem.
2. Państwo-Strona nie może odrzucić wniosku o udzielenie pomocy prawnej z uwagi na tajemnicę bankową.
3. Bez uzyskania uprzedniej zgody Strony wezwanej, Strona wzywająca nie może przekazać ani wykorzystać informacji, ani dowodu dostarczonego przez Stronę wezwaną w dochodzeniu, oskarżeniu lub postępowaniu innym niż wymienione we wniosku.
4. Każde Państwo-Strona może rozważyć ustanowienie trybu przekazywania Państwom-Stronom informacji lub dowodów potrzebnych do ustalenia odpowiedzialności karnej, cywilnej lub administracyjnej zgodnie z art. 5.
5. Państwa-Strony wykonują swe obowiązki określone w ust. 1 i 2 zgodnie z wszelkimi umowami i porozumieniami o wzajemnej pomocy prawnej lub o wymianie informacji, jakie obowiązują w stosunkach pomiędzy nimi. W wypadku braku takiej umowy lub porozumienia, Państwa-Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej zgodnie ze swym prawem wewnętrznym.