Art. 18. Przyczyny odmowy

KONWENCJA o praniu, ujawnianiu, zajmowaniu i konfiskacie dochodów pochodzących z przestępstwa, sporządzona w Strasburgu dnia 8 listopada 1990 r.

1. Można odmówić współpracy na podstawie niniejszego rozdziału, jeżeli:

a. żądana czynność byłaby sprzeczna z podstawowymi zasadami systemu prawnego Strony wezwanej; lub

b. wykonanie wniosku mogłoby naruszyć suwerenność, bezpieczeństwo, porządek publiczny lub inne istotne interesy Strony wezwanej; lub

c. według opinii Strony wezwanej znaczenie sprawy, której wniosek dotyczy, nie uzasadnia podjęcia żądanej czynności; lub

d. przestępstwo, którego dotyczy wniosek, jest przestępstwem politycznym lub skarbowym; lub

e. Strona wezwana uważa, że wykonanie żądanej czynności byłoby sprzeczne z zasadą ne bis in idem; lub

f. przestępstwo, którego dotyczy wniosek, nie stanowiłoby przestępstwa według prawa Strony wezwanej, gdyby zostało popełnione w obrębie jej jurysdykcji. Jednakże ta przyczyna odmowy ma zastosowanie do współpracy przewidzianej w części 2 tylko w takim zakresie, w jakim żądana pomoc wymaga stosowania środków przymusu.

2. Można również odmówić współpracy przewidzianej w części 2 w zakresie, w jakim żądana pomoc wymaga stosowania środków przymusu oraz współpracy przewidzianej w części 3 niniejszego rozdziału, jeżeli w podobnej sprawie krajowej żądane środki nie mogłyby być podjęte na podstawie prawa wewnętrznego Strony wezwanej w celu podejmowania czynności wykrywczych lub prowadzenia postępowań.

3. Jeżeli prawo Strony wezwanej tego wymaga, można również odmówić współpracy przewidzianej w części 2 w zakresie, w jakim żądana pomoc pociąga za sobą stosowanie środków przymusu oraz współpracy przewidzianej w części 3 niniejszego rozdziału, jeżeli żądane środki lub inne środki mające podobny skutek nie byłyby dozwolone przez prawo Strony wzywającej albo jeżeli wniosek nie został zatwierdzony przez sędziego, inny organ sądowy lub prokuratora Strony wzywającej, który jest właściwy do podejmowania działań w sprawach o przestępstwa.

4. Można również odmówić współpracy przewidzianej w części 4 niniejszego rozdziału, jeżeli:

a. prawo Strony wezwanej nie przewiduje konfiskaty w odniesieniu do rodzaju przestępstw, których dotyczy wniosek; lub

b. bez uszczerbku dla obowiązku wynikającego z artykułu 13 ustęp 3, wykonywanie współpracy byłoby sprzeczne z zasadami prawa wewnętrznego Strony wezwanej dotyczącymi granic konfiskaty z uwagi na stosunek między przestępstwem a:

i. korzyścią ekonomiczną, która może być uznana za dochody pochodzące z przestępstwa; lub

ii. mieniem, które może być uznane za narzędzia popełnienia tego przestępstwa; lub

c. według prawa wewnętrznego Strony wezwanej konfiskata nie może być już zarządzona lub wykonana z powodu przedawnienia; lub

d. wniosek nie jest oparty na uprzednim wyroku skazującym lub decyzji sądowej lub zawartym w takiej decyzji ustaleniu, że zostało popełnione przestępstwo lub kilka przestępstw, na podstawie których konfiskata została nakazana lub jest żądana; lub

e. konfiskata nie jest wykonalna na terytorium Strony wzywającej lub podlega jeszcze zaskarżeniu w drodze zwykłych środków odwoławczych; lub

f. wniosek dotyczy nakazu konfiskaty wydanego zaocznie, a według opinii Strony wezwanej w postępowaniu prowadzonym przez Stronę wzywającą, które poprzedziło wydanie takiej decyzji, nie zostało zapewnione minimum praw do obrony, uznanych za przysługujące każdej osobie oskarżonej w sprawie karnej.

5. W rozumieniu ustępu 4. f niniejszego artykułu, decyzji nie uważa się za wydaną zaocznie, jeżeli:

a. została ona potwierdzona lub wydana po wniesieniu sprzeciwu przez osobę zainteresowaną; lub

b. została wydana na skutek odwołania, z zastrzeżeniem, że odwołanie zostało złożone przez osobę zainteresowaną.

6. Przy ocenie dla celów ustępu 4. f niniejszego artykułu, czy zostało zapewnione minimum prawa do obrony, Strona wezwana weźmie pod uwagę okoliczność, czy osoba zainteresowana rozmyślnie uchylała się od wymiaru sprawiedliwości lub mając możliwość złożenia środka odwoławczego przeciwko decyzji wydanej zaocznie, postanowiła tego nie czynić. To samo stosuje się, jeżeli osoba zainteresowana, mimo prawidłowego doręczenia wezwania do stawienia się, nie stawiła się, ani nie wnosiła o odroczenie.

7. Strona nie będzie powoływać się na tajemnicę bankową jako przyczynę odmowy współpracy przewidzianej w niniejszym rozdziale. Jeżeli jej prawo wewnętrzne tego wymaga, Strona może żądać, aby wniosek o współpracę, który wiązałby się z uchyleniem tajemnicy bankowej, był zatwierdzony przez sędziego, inny organ sądowy lub prokuratora, właściwych do podejmowania czynności w sprawach o przestępstwa.

8. Bez uszczerbku dla przyczyny odmowy przewidzianej w ustępie 1. a niniejszego artykułu:

a. okoliczność, że osoba, przeciwko której prowadzone są czynności wykrywcze lub został wydany nakaz konfiskaty przez organy Strony wzywającej, jest osobą prawną, nie będzie podnoszona przez Stronę wezwaną jako przeszkoda dla wykonywania współpracy na podstawie niniejszego rozdziału;

b. okoliczność, że osoba fizyczna, przeciwko której został wydany nakaz konfiskaty dochodów, zmarła po wydaniu tego nakazu, lub okoliczność, że osoba prawna została rozwiązana po wydaniu przeciwko niej nakazu konfiskaty dochodów, nie będzie podnoszona jako przeszkoda udzielenia pomocy zgodnie z artykułem 13 ustęp 1.a.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.