Art. 37. Zastrzeżenia

1. Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, zastrzec sobie prawo nieuznawania za przestępstwo w swym prawie wewnętrznym, w całości lub w części, zachowań, o których mowa w artykułach 4, 6 do 8, 10 i 12, lub przestępstwa przekupstwa biernego określonego w artykule 5.

2. Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że korzysta z zastrzeżenia przewidzianego w artykule 17 ustęp 2.

3. Każde państwo może, w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że może odmówić wzajemnej pomocy prawnej na mocy artykułu 26 ustęp 1, jeśli wniosek dotyczy przestępstwa, które Strona wezwana uważa za przestępstwo polityczne.

4. Żadne państwo nie może, w zastosowaniu przepisów ustępów 1, 2 i 3 tego artykułu, złożyć zastrzeżeń do więcej niż 5 z wymienionych w nich przepisów. Inne zastrzeżenia nie mogą być składane. Zastrzeżenia tego samego charakteru w odniesieniu do artykułów 4, 6 i 10 uważane będą za jedno zastrzeżenie.