Art. 9.

Europejska konwencja o ekstradycji, sporządzona w Paryżu dnia 13 grudnia 1957 r.

1. Zastrzeżenia złożone przez Państwo w stosunku do jakiegokolwiek postanowienia konwencji odnoszą się również do niniejszego protokołu, chyba że Państwo złoży oświadczenie odmiennej treści w chwili składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. Każde Państwo może w chwili podpisania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że zastrzega sobie prawo do:

a) nieprzyjęcia rozdziału I;

b) nieprzyjęcia rozdziału II lub przyjęcia go jedynie w zakresie niektórych przestępstw albo niektórych kategorii przestępstw określonych w artykule 2;

c) nieprzyjęcia rozdziału III lub przyjęcia jedynie ustępu 1 artykułu 3;

d) nieprzyjęcia rozdziału IV;

e) nieprzyjęcia rozdziału V.

3. Każda Umawiająca się Strona może wycofać zastrzeżenie złożone przez nią w trybie ustępu poprzedzającego, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, które nabierze mocy od daty jego otrzymania.

4. Umawiająca się Strona, która złożyła do niniejszego protokołu zastrzeżenie odnoszące się do jednego z postanowień konwencji lub która złożyła zastrzeżenie odnoszące się do jednego z postanowień niniejszego protokołu, nie może żądać stosowania tego postanowienia przez inną Umawiającą się Stronę; może jednak, jeżeli jej zastrzeżenie jest częściowe lub warunkowe, domagać się stosowania tego postanowienia w takim zakresie, w jakim sama je przyjęła.

5. Żadne inne zastrzeżenie do postanowień niniejszego protokołu nie jest dopuszczalne.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.